| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

அதே சமயம் பிற பின்புலவேலைகளையும் தமிழக-பாரத விரும்பிகள் முடுக்கிவிடவேண்டும் என்பது என் அவா. திரும்பிப் பார்ப்பதற்குள், இன்னமும் ஐந்தே வருடங்களில் 2024 வந்துவிடும் அல்லவா?

சரி. தமிழகம் ஊறிய மட்டைகளால் குழப்பப்பட்டுக்கொண்டிருக்கிறது. சேருமிடம் அறிந்த சேற்றில் உழன்றுகொண்டிருக்கிறோம். ஆனால் சேற்றில் செந்தாமரைகள் அமோகமாக வளர வேண்டிய சூழல் இருக்கிறதல்லவா? சேறு தடாகங்களின் அடியில்தானே போய் படியும்? தாமரை மேலேதானே எழும்பும்?

ஆகவே(யும்), சில குறிப்புகள்:

1. தேர்தல் முடிவுகள் குறித்து, எனக்குப் பொதுவாகவே மகிழ்ச்சி. படு அயோக்கியனும், பொய்யனும், பாரதத்தின் எதிரியுமான திக்விஜய்ஸிங்கும், நிரந்தர விடலை ராஹுல்காந்தியும் முறையே போபாலிலும் அமேதியிலும் தோற்கடிக்கப்பட்டதில் மிகமகிழ்ச்சி.  அவற்றில் – ஸாத்வி ப்ரக்யாவும் ஸ்ம்ர்தி இரானியும் முறையே வென்றதில் இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி.

2. சுமார் இரண்டுவாரங்களுக்கு முன் மது பூர்ணிமா கிஷ்வர் அவர்களுடனும் ஒரு நீஈஈஈள உரையாடல். இந்தத் தேர்தல் ஒரு குருக்ஷேத்திர யுத்தம் என்றுதான் சர்வ நிச்சயமாகத் தெரிந்தது – இம்முறை அதர்ம கொள்ளைக்காரச் சக்திகள் ஜெயித்தால், அது பாரதத்துக்கு மாபெரும் பின்னடைவாக இருக்கும் எனத்தான் பேசிக்கொண்டோம். May the Dharma & Righteousness win எனவும். (ஆனால் தமிழகத்தைப் பொறுத்தவரை, நம் குணாதிசியங்கள்-வரலாறுகள் காரணமாகப் பின்னடைவு; நம் தர்மத்தின் வாழ்வதனைச் சூத்துகள் கவ்வி விட்டன; இதைக் கொஞ்சம் நிதானமாகத்தான் சிடுக்கவிழ்க்க முடியும்… இதனைப் பின்னர் பார்க்கலாம்!)

நான்கு நாட்கள் முன்வரை என் வயிற்றில் பட்டாம்பூச்சிகள். ஆனால் என் முழுகுட நண்பன் ஒருவனிடம் பேசியதில் கொஞ்சம் ஆசுவாசம் கிடைத்தது. ஆகவே தேர்தல்முடிவுகளுக்கு முன்தினம் ஒரு ட்வீட் செய்தேன்.

ஏறத்தாழ – இம்மாதிரிதான் செய்திகள் வரும் என்று எதிர்பார்க்கிறேன், பார்க்கலாம்! ;-)🤣

எல்லாம் நல்லதற்கே.

3. இந்தத் தேர்தலில் என் நெடுநாள் லிபரல்/மதச்சார்பின்மை மினுக்காள நண்பர்கள்(!) சிலபலருடன் சுத்தமாகவே ஒத்துவராமல் போய்விட்டது. பரவாயில்லை. நான் பொதுவாகவே அட்ச்சுவுடுபவனல்லன். அவர்களைப் போலல்லாமல் – ருசுக்கள் மீதான பார்வைகளின் மீதே என் கருத்துகளை(!) வளர்த்துக்கொள்ள முயற்சிப்பவன். ஆனாலும், ஜெயலலிதாபோல் அவர்களை ‘என் உடலில் இருந்து உதிர்ந்த மயிர்கள்’ என அவர்களைக் குறிப்பிடமாட்டேன். மாறாக, அவர்களைச் செல்லமாகவும் அளவற்ற மரியாதையுடனும்  ‘முடிகள்’ எனக் குறிப்பிடுகிறேன். போங்கடா.

திருப்பித் திருப்பிச் சொன்னாலும், ருசுக்களையும்/தஸ்தாவேஜுகளையும் அளித்தாலும், அசைக்கப்பட முடியாத ஆதார ஆவணங்களை அளித்தாலும் – பதிலுக்கு ஒரு மசுத்துக்கும் அவற்றை நேர்மையாக எதிர்கொள்ள முடியாமல் – கடைசியில் முருங்கமரத்தில் ஏறிக்கொள்ளும் வேதாளர்கள் இவர்கள்.

அங்கு உச்சியில் ஊசலாடிக்கொண்டு, மறுபடியும் என்னை, முன்னர் கேட்ட அதே கேள்வியையோ அல்லது ‘2002: குஜராத்தில் என்ன நடந்தது?‘ என்றோ மறுபடியும் ஆரம்பிப்பார்கள். எனக்கு ஒரே அலுப்பு.

இல்லாவிட்டால் ஸாத்வி ப்ரக்யா பற்றி – அவர் கொலைக்குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் என்று. இவர்களில் ஓருவர் கூட அடிப்படை ஆவணங்களைப் படிக்கவில்லை, பின்புலங்களையும் அறியவில்லை, அவர்மீது காங்கிரஸ்காரர்களால் கவிழ்த்தப்பட்ட வெறுப்பிய ஜோடனைகளையும் அளவேயற்ற பொய்மைகளையும் புரிந்துகொள்ளவேயில்லை. அல்லது அறிய விருப்பமில்லை. இவர்கள் – வெறுமனே என்டிடிவி+தஹிந்து பரப்புரைக்கு மயங்கியவர்கள், அடிப்படை அறிவிலிகள். சோம்பேறிகள். காமாலைக் கண்ணர்களிடமிருந்து கடன் வாங்கிய கருத்துகளைக் கொண்டு காலட்சேபம் செய்பவர்கள்.

ஜோடிக்கப்பட்ட பொய்மைகளை வைத்துத் தம்மை சீவிச்சிங்காரித்து அலங்கரித்துக்கொள்பவர்கள். சுயஆதாயங்களுக்கும், ‘மற்றவர்கள் தம்மை ஒப்புக்கொள்வதற்கும்’ அலையும் அலப்பரைப் பேடிகள். இவர்களில் ஓரிருவர் ஒருகாலத்தில் ஐஐடி போன்ற கல்லூரிகளில் (= நம் பொதுஜன பாரதவாசிகளின் வரிப்பணப் பிச்சையில்!) படித்தவர்கள் என்பதே எனக்கு வெட்கமாக இருக்கிறது.

4. இன்னொரு சிறுகுழுவாக, என்னுடன் சதா வம்பு வளர்த்திக்கொண்டு என்னை அலுப்படைய வைத்த அரைகுறை அன்பர்கள் – மதச்சார்பின்மைத் திலகங்கள் –  தேர்தல் முடிவுகளைக் கண்டு அதிர்ந்து வெறுத்துப்போய் நீயும் வேண்டாம் அரசியலும் வேண்டாம் என விட்டுவிட்டார்கள் – இனிமேல் வெறும் தொழில்நுட்பத்தைக் குறித்து மட்டுமே பேசப்போகிறார்களாம், பாவம் – அதுவும் பிட்காய்ன் மசுர்காய்ன் என்று – அதுவும் ஒரு மசுரும் கணிநிகளைப் பற்றிப் புரிந்துகொள்ளாமல்!  எனக்குப் பயமாகவே இருக்கிறது!  (இப்படி, நேற்றிரவு 11மணிவரை குறைந்த பட்சம் இருவர் – மிச்சம் நால்வரும் அப்படியே விலகுவார்கள் எனப் பேராசையுடனும் ஆவலுடனும் எதிர்பார்க்கிறேன்! ஓழீங்கடா அரெகொறேங்க்ளா!)

…ஊக்கபோனஸாக – இவர்களும் என் செல்ல ராஹுல்காந்திபோல, தங்கள் அம்மாக்களிடம் இம்மாதிரி ராஜினாமா கடிதத்தைக் கொடுத்து, அந்த பாவப்பட்ட, பெற்றவயிற்றில் பிரண்டையைக் கட்டிக்கொள்ளவேண்டிய அன்னைகளும், உடனடியாக அதனை நிராகரிப்பர் எனவும்…

இவர்களில் ஒருவர் படித்திருப்பது பிஏ (ஆங்கிலம்), ஸெகண்ட் க்ளாஸ் – இதைக் கேவலமாகச் சொல்லவில்லை, ஆங்கிலத்திலும் ஏகத்துக்கும் அற்புதமாக எழுதி, அவர் புலிட்ஸர் கிலிட்ஸர் நொபெல் என மானாவாரி விருதாவிருதுகள் வாங்க என் ஆசிகள்; ஆனால் பாருங்கள் – இவர்களைப் போன்ற ஆசாமிகள், படு சராசரிகள் — ஈவிஎம் ‘ஹேக்கிங்’ ஊழல், ரஃபால் விலை மிக அதிகம்-ஆகவே ஊழல் எனப் பெத்தபேச்சு! கணிநிகள் பற்றிக் கோமணமளவுகூடத் தெரியாமல் பெனாத்தல்! ஒரு காகிதவிமானத்தைக் கூடப் பறக்கவிடமுடியாதவருக்கு போர்விமானத் தொழில் நுட்பங்கள் பற்றிய மேலான கர்த்துகள்! சிரிப்புத்தான் வருகுதய்யா!

…இவர்கள், இனிமேல் எக்காரணம்கொண்டும் என்னுடனும் (பிற?) வலதுசாரிகளுடனும் அரசியல் குறித்துத் தொடர்பே கொள்ளப் போவதில்லை, முக்கியமாக என்னைப் போன்ற மதவெறியர்களுடன்(!) சங்காத்தமே வேண்டாம் எனவும் சொல்லியிருக்கிறார்கள். ஆகவே ‘சமூகவலைத்தளங்களிலிருந்து’ சர்வ நிச்சயமாக நிரந்தரமாக விலகுவதாகவும் சூளுரைக்கிறார்கள். இத்தனைக்கும் எனக்கு மின்னஞ்சலில் மட்டுமேதான் இவர்களுடன் ‘தொடர்பு.’ மற்றபடி இவர்கள் ஆணாபெண்ணா, இல்லை நபும்ஸகர்களா என்றே தெரியாது!

இவர்கள் ஃபேஸ்புக்கில் இருந்தால் என்ன, இறந்தால் என்ன!  எனக்கு ஒரு பிரச்சினையுமில்லை… ஆனால் இவர்களும் ஒருவருக்கொருவர், ‘ போகாதே போகாதே என் கணவா பொல்லாத சொப்பனம் நானும் கண்டேன்…‘ — ஃபேஸ்புக்கிலே ட்விட்டரிலே  தொடர்ந்து இரு… கட்டுண்டோம் பொறுத்திருப்போம் காலம் மாறும் எனவொரு  ங்ஙொம்மாள ஸெட்டப் ஸப்போர்ட் எழவு வேறு! தண்டக்கருமாந்திரங்கள். புறமுதுகுப் பெருவழுதிப் பாண்டியன்கள்.

சரி.

ஆனால், எனக்குத் தெரியும் – குடிகாரன் பேச்சு, பொழுதுவிடிஞ்சா போச்சு. சமூகவளைத்தல எலிகளாக உலவி, கண்டமேனிக்கும் பாரதவெறுப்பியத்தையும் தங்கள் ப்ரேண்ட் மதச்சார்பின்மை விஷத்தையும் பரப்பி இன்புற்ற இந்த ஆங்கிலம்பேசி தேங்காய் அரைகுறைகளுக்கு – அந்த வெல்லக்கட்டியை விட்டுவிட எப்படி மனது வரும், சொல்லுங்கள்? சக கூமுட்டைகளின் லைக்குகளையும், புளகாங்கிதப் பின்னூட்டங்களையும் படித்துச் சுயமைதுனம் செய்துகொள்பவர்களுக்கு ரொம்ப நாள், அவற்றிலிருந்து விலகியிருக்க முடியாது. ஆகவே – அவர்களை ஆதூரத்துடன் மட்டுமே பார்க்கிறேன், பாவம்!

ஆகவே, கூடியவிரைவில் இவர்கள் திரும்பி ‘பழைய குருடி கதவத் தெறடி’ என வந்து தங்கள் ஜனநாயகக் கருத்துரிமைக் கடமையை ஆற்றுஆற்று என ஆற்றுவார்கள் என  நான் நம்புகிறேன். (அப்போது அவர்களைப் பார்த்து கெக்கலி கொட்டிச் சிரிக்கமாட்டேன் எனவும் சத்தியம் செய்கிறேன்! ஏனெனில், கோமாளிக் கோமகன்களை நான் பரிதாபமாக மட்டுமே பார்க்கிறேன்; எப்படியும், என் ஒருசில நண்பர்கள் எனக்குச் சுட்டிகளை – அவர்கள் எழுதியவைகுறித்தோ அல்லது பிறருடையவையோ – அனுப்பாதவரை – அவர்கள் ஃபேஸ்புக்கில் எடுத்த/எடுக்கும் ஓக்காளவாந்திகளை நான் எப்போதும் ஒரு பொருட்டாகவே கருதியதில்லை, நன்றி!)

5. நம் தமிழக அரசியல்/தேர்தல் முடிவுகள் பற்றி: என் ஆப்தநண்பர்களுக்கு ஆதங்கம் தாங்கமுடியவில்லை.

…உங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கிறது அல்லவா? எனக்கும்தான்! சிலபலர் இப்படி இன்னமும் இருந்து தொலைக்கிறார்கள், ஆனால் அவர்களெல்லாம் சக-மூளைகழன்றவர்கள்தாம், மற்றபடி உபத்திரவமற்றவர்கள்தாம் (=Assistant Liquidator Notters, © 2019, எஸ்ராமகிருஷ்ணன்).

ஆக, கவலை வேண்டேல்!

…இப்படித் திரும்பத் திரும்ப கொள்ளைக்காரர்களையே நாம் தேர்ந்தெடுக்கிறோமே, கிடைத்த ஒரு நல்லவாய்ப்பையும் தவறவிட்டுவிட்டோமே, நாட்டின் பிறபகுதிகளிலிருந்து இடதுசாரியம் அகற்றப்பட்டிருக்கும்போது, அதற்குப் போய் நாம் தேவை மெனெக்கெட்டுப் புகலிடம் கொடுக்கிறோமே என்றெல்லாம்…

கொஞ்சம்கூடத் தொலைநோக்குப் பார்வையோ பாரதத்தின்/தமிழகத்தின் மீதான கரிசனமோ, தெளிவான  அரசியல் நோக்கோ – ஏன் ஒரு சுயஆதாயம் சார்ந்த அடிப்படைத் தற்காப்பு உணர்ச்சியோகூட இல்லாமல் இப்படிப் பிரேதங்களாக உலவுகிறோமே என்று..

மாறாக, வெறுமனே வதந்திப் பொய்மைகளையும் பரப்புரைகளையும் நம்பி – கருணாநிதிய ஒப்பாரிபோல வாழைமட்டைகளாக, சோற்றாலடித்த பிண்டங்களாக இருக்கிறோமே – துட்டு வாங்கிக்கொண்டு ஓட்டுபோடும் பொறுக்கிகளாக இருக்கிறோமே என்று…

எல்லாம் சரிதான். ஆனால் நம் இனிய தமிழ்மக்களைக் குற்றம்கூறினால் மட்டுமே விஷயங்கள் சரியாகிவிடமாட்டா. கீழ்கண்டவிஷயங்களைக் கவனியுங்கள், நம் பின்புலங்களை அலசுங்கள்:

6. பாரதத்தின் வடகிழக்குப் பிராந்தியங்கள் –  தொடர் காங்கிரஸ் ஆட்சிகளால் கைகழுவி விடப்பட்ட பிரதேசங்கள், க்றிஸ்தவ மிஷனரிகளின் ஆகாத்தியங்களால் ரத்தக்களறி வன்முறைகளில் ஈடுபடவைக்கப்பட்ட பகுதிகள் இப்போது கொஞ்சம்கொஞ்சமாக சரியாக்கப்பட்டு வருகின்றன. இது உண்மைதானே? ஆகவே அங்கு முடிந்தது, இங்கும் லபிக்கும். அவகாசம் தேவை. பொறுமை, பொறுமை…

இந்தத் தேர்தல் முடிவுகளுக்காக – பாஜக-வின் தமிழகத் தலைமையைக் கரித்துக்கொட்டினாலோ, பிற சார்பு அமைப்புகள் சரியாக வேலை செய்யவில்லை, அவர்கள் இன்னமும் உழைத்திருக்கவேண்டும் என்றெல்லாம் மேலான கருத்துகளை அட்ச்சிவுட்டாலோ – இம்மாதிரியெல்லாம் உட்கார்ந்த இடத்திலிருந்தே படுசொகுசாக விமர்சனம் செய்தாலோ, அவற்றால் ஒருசுக்குக்கும் உபயோகமில்லை.

7. சரி. நம் தமிழகத்துக்கென்றே சிலபல குணாதிசியங்களும் வரலாறுகளும் பேர்பெற்ற பாரம்பரியங்களும் இருக்கின்றன – இவற்றை நாம் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும்;

அவற்றுக்கேற்றபடி நடவடிக்கைகளை எடுக்கவேண்டும். நாமெல்லாரும்தான். ஏனெனில், திமுக காங்கிரஸ் கம்யூனிஸ்ட்கள் போன்றவர்களல்ல நாம்.

நாம் சுதந்திர பாரதத்தின் பிரஜைகள்.

॥ वन्दे मातरम् ॥

…எட்வர்ட் கிப்பன் அவர்கள் குறிப்பிடுவது போல – உரிமைகளுக்குக் கொடி பிடிப்பதற்குமுன் தத்தம் கடமைகளைச் செய்பவர்கள். உண்மையான சுயமரியாதையும் கம்பீரமும் உடையவர்கள்.

 (அடுத்த பகுதியில்/லும் தொடரும். பாவம் நீங்கள்!)