| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

சில மாதங்கள் முன் நண்பர் ஆர்ஸி அவர்கள் – சில கேள்விகளைக் கேட்டிருந்தார். க்ருஷ்ணகிரி மலையின் ‘ஸூஃபி ஸையத்-பாஷா’ வரலாறுகள் – நகைக்கத்தக்க பரப்புரைகளும் தரவுபூர்வமான குறிப்புகளும் 28/02/2021)

அதற்குச் சாவகாசமாக (மன்னிக்கவும்)  இன்றுதான் சில குறிப்புகளைக் கொடுக்கிறேன்; ஊக்கபோனஸ்ஸாக, பதில்கேள்விகளையும் எழுப்புகிறேன்.

(இவை திட்டவட்டமான பதில்களா என்பதில் எனக்குச் சந்தேகம். ஏனெனில் இவற்றுக்குத் தரவுகள் பூர்வமாக, காத்திரமான பதில்கள் கொடுக்க வேண்டுமென்றால் நிறைய காலம் எடுக்கும், மேலும் தமிழில், சுமார் ரெண்டுபேர் படிப்பதற்கு அவற்றை எழுதுவதில் எனக்கு அலுப்பாக இருக்கிறதும் கூட; ஆனால் தரவுகள் சர்வ நிச்சயமாக இருக்கின்றன)

-0-0-0-0-0-

1) ‘Softer Islam’அல்லது தங்கள் வேர்கள் (ஆப்கானிஸ்தான்) விட்டு இந்திய நிலத்தில் ‘state formation’க்கான தேவையென அந்நாளைய ஆட்சியாளர்களுக்கு Sufism இருந்திருக்கமுடியாதா?

1.1 மென்மையான/மிருதுவான இஸ்லாம் எனவொன்று இருந்திருப்பதாகவோ இருப்பதாகவோ நான் அறியேன். ஏனெனில் இஸ்லாம் திட்டவட்டமாக, கொள்கைரீதியாக இரு நிலைகளில் மட்டுமே உலகத்தைப் பார்க்கிறது: இஸ்லாமியமாக்கப்பட்ட பகுதி (தர்-அல்-இஸ்லாம்), இஸ்லாம்மயமாக்கப்படாத/பிரச்சினைப் பகுதி (தர் அல்-ஹர்ப்); அவ்வளவுதான் – இதில் சந்தேகத்திற்கு இடமேயில்லை.

1.2  இந்தப் பிந்தைய தர் அல்-ஹர்ப் பகுதியின் இஸ்லாம் செயல்படுவதற்கும் (கொஞ்சம் போலிப்பணிவாக, குறைந்த பட்ச அட்ஜஸ்ட் செய்துகொண்டிருக்கும்போதே மேன்மேலும் அழுத்தம் கொடுப்பது) – இஸ்லாமியமயமாக்கப் பட்ட பகுதிகளில் செயல்படுவதற்கும் வித்தியாசங்கள் இருக்கின்றன; பின்னதில் குஃபர்/காஃபிர்கள் எனப் பலப்பல விஷயங்கள் கோரமாக வாய்ப்புகள் அதிகம் – பங்க்ளாதேஷ், பாகிஸ்தான் போன்ற பிரதேசங்களைப் பார்க்கவும் – அவை இஸ்லாமியரசுகளாக இருந்தாலும் அவற்றில் இன்னமும் முழுமையாக ஷாரியா விதிகள் செயல்படவில்லை – இருந்தாலும் அங்கு சிறுபான்மையினர் மீது செலுத்தப்படும் அராஜகம் உங்களுக்குத் தெரியாததல்ல.

1.3 தற்போதைய எமிரேட்டுகள், ஸவுதிஅரேபிய தொடர்பான நெகிழ்வுகள் – இஸ்லாம் என்பது மிதவாதம் கொண்டதாகவும் இருக்கலாம், ஆக இதுவெல்லாம் ஸாஃப்ட்-இஸ்லாமோ, ஆன்மிக இஸ்லாம் நெகிழ்வாலஜியோ போன்ற கஞ்சாபிரமைகளை எழுப்பியிருக்கின்றன; ஆனால் அவை ‘இஸ்லாமை, ஏழாம் நூற்றாண்டிலிருந்து பிடித்து இழுத்து. தரதரவென்று  இருபத்தொன்றாம் நுற்றாண்டுக்குக் கொணரும் முயற்சிகள் அல்ல – அவை பொருளாதாரம்/எதிர்காலம் சார்ந்த அரச முடிவுகள்; இஸ்லாம் அப்படியேதான் இருக்கிறது.

மாறாக, ஆனால் – கொர்-ஆன்  என்பது ஒரு தனிமனிதரின் (அப்படி ஒருவர் இருந்திருந்தால்) பிரமைகள், வாய்க்குவந்த கோட்பாடுகள் சார்ந்த தொகுப்பு என ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டால், அது தொடர்பான சாமான்-சுமைகள் பயணமூட்டைகள் லூஸ்லவுடப்பட்டால், அங்கிருந்து முஸ்லீம்கள் சமுதாயம் மேலெழும்பலாம் – மேலெழும்புவது என்றால் ‘பிற சமூகங்களின் மீதான உள்ளார்ந்த மரியாதையை ஆதாரசுருதியாக வரிப்பது’ எனப் பொருள் படுத்திக்கொள்ளவும்.

1.4 இந்த ஸ்டேட்-ஃபார்மேஷன் எனும் (மேற்கத்திய எடுத்துக்காட்டுகளின் சிலகூறுகள் மீது கட்டமைக்கப் பட்ட) கோட்பாடு பற்றியும் அதனை வைத்துக்கொண்டுக் காரணகாரியங்களைக் கவிழ்த்தி பாரத வரலாற்றைப் புரிந்துகொள்வதிலும் எனக்குப் பல பிரச்சினைகள். அவற்றில் ஒன்றை மட்டும் இங்கு குறிப்பிடுகிறேன்.

Monopolization and institutionalization of the legitimate means of violence எனும் விஷயம் – மேற்கத்தியப் பார்வையில், ‘ஸ்டேட்’ என்பதன் முக்கியமான அங்கம்; இதனை ஒருமாதிரி – முறையான/ஒப்புக்கொள்ளப் பட்ட வன்முறை மீதான ஏகபோகமும் அதனைச் சுற்றியுள்ள நிறுவனமயமாக்கமும் (ஸ்ஸ்ஸ்… யப்பா!) – எனப் புரிந்துகொள்ளலாம்.

ஆனால், இது பாரத அளவில் பலப்பல எடுத்துக்காட்டுகளின் மூலம், திராபைக் கருத்தாக்கம் என நிறுவ முடியும். ஏனெனில், தர்மரீதியான சட்ட/நீதி பரிபாலனம் என்பதை ஜாதிக்கட்டுமானங்களும், ஸ்ரேணிகளும், அடிமட்டக் கட்டுமானங்களும் (மத்திய, ஒருங்கிணைக்கப் பட்ட ‘ஸ்டேட்’ அரசுக்கும் தொடர்பேயில்லாமல்) அமர்க்களமாகச் செய்து வந்திருக்கின்றன.

ஸ்ரேணிகள் (வர்த்தக, உற்பத்திக் குழுமங்கள்) என்பவைகளை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டால் – அவை, தங்களுடைய சொந்தப் படைகளை வைத்திருந்தன – இவை வெறும் வியாபாரத்துக்காக மட்டும் இருந்திருக்கவில்லை. அவை நீதி பரிபாலனம் செய்து தண்டனை கொடுத்தன; வரி-சந்தா வஸூலித்தன. இன்ஸ்யூரன்ஸ் வகை (ஆயுள் காப்பீடு, சரக்குக் காப்பீடு) சமூக முன்னெடுப்புகளைச் செய்தன. ‘அரசு’ என்பதும் இருந்தது – ஆனால் அது இவற்றில் நுழையவில்லை. (இம்மாதிரி விஷயங்களை நம் ரொமிலாதாபர் இர்ஃபன்ஹபீப்கள் கண்டுகொள்ளாமல், மேற்கத்திய இடதுசாரி உளறாற்றாளர்கள் – ஃயுடலிஸ்ம் (நிலப்பிரபுத்துவம்), ஸ்ர்ப்ளஸ் ஃபார்மேஷன் (உபரியாக்கம்) தஸ்புஸ் என உளறிக்கொண்டிருந்தால், நாம் அவற்றைக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கவேண்டிய அவசியமில்லை)

மேலும், இந்த மேற்கத்தியக் கருத்தாக்கமான ‘ஸ்டேட்’ என்பது sovereignty ஸாவரெய்ன்டி/இறையாண்மை விஷயத்தோடு நெருங்கிய தொடர்புடையது, பின்னது இன்றியமையாததுகூட! ஆனால் ஸ்ரேணி தொடர்பான விஷயங்களில் கூட, அரசுக்கு இறையாண்மை இருந்திருக்கிறது (அதாவது மேற்கத்திய ரீதி ‘ஸ்டேட்’ கலைச்சொல்லின் பொருளில்) எனச் சொல்லமுடியும் என்கிறீர்கள்?

இப்போதைக்கு இந்த ஒரு ஸ்ரேணி எடுத்துக்காட்டு போதும்.

1.5 எனக்குத் தெரிந்து முகலாயர்களோ, பிற ஸுல்தானியர்களோ (கஸ்னா ப்ராந்தியத்தின் ‘கஜினி’ மொஹம்மத், கோர் ப்ரதேசத்தின் ‘கோரி’ மொஹம்மத் தவிர)  ஆஃப்கனிஸ்தான் பகுதிக்காரர்கள் அல்லர் – அவர்கள் பொதுவாகவே மங்கோலியர்கள், டர்கிக் (துருக்கிய) திரட்கள், பாரசீகர் வகையறாக்களின் வழித்தோன்றல்கள்; சொல்லப் போனால் – கஜினியும் கோரியும் முறையே துருக்கி, மத்திய ஆசிய வழி வந்த இஸ்லாமியத் திரள்களின் வழித்தோன்றல்கள்தாம்!)

அதேசமயம் ஸூஃபிகள் எனும் வகையில் படுஸீரியஸ் ஆக்கிரமிப்புகள் பாரதப் பிரதேசங்களில் ஆரம்பித்தது 1190களில் இருந்துதான். பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டில் (நடு 1200கள்) தான் இவை வீரியம் கொள்ள ஆரம்பித்தன. அதற்கு முன்னமேயே கோரியும் கஜினியும் போய்ச் சேர்ந்துவிட்டார்கள். 1200களில் நடந்த மங்கோலியப் படையெடுப்புகளில் இருந்து தப்பிவந்த, அல்லாஹ்வால் கைவிடப்பட்ட இஸ்லாமியர்களில் சில பகுதியினருக்குக் கொஞ்சம் ஆன்மிக நாட்டம் ஏற்பட்டதில் ஆச்சரியமிருக்கக் கூடாது… ஆனால் அடிப்படைக் கொலைவெறிகள் தொடர்ந்தனதாம்.

மிகப் பிற்காலத்தில் வந்த அஹ்மெத்ஷா அப்தாலிகள் (இவர்கள் ஆஃப்கனியர்கள்) எல்லாம் வேறு விஷயம் – ஸுஃபிகூஃபிகளும் அவர்களுக்கும் தொடர்பில்லை,

1.6 ஸூஃபியம்/ஸூஃபிஸ்ம் என்பது மென்மையானது அல்ல. ஆதிகாலத்திலிருந்தே அது வன்முறையில் தழைத்தது. (பிற்கால வரலாற்றாளர்கள்(!) அதற்கு ‘அஹிம்ஸை’ ஜீவகாருண்ய/சகோதரத்துவம், அமைதி, அன்புப் பெருக்கு போன்ற ஜிகினாக்களைக் கொடுத்தார்கள் அவ்வளவுதான்)

ஸூஃபிகளின் ஆன்மிக உச்சங்களில் ஒருவர் என அபாண்டமாகக் குற்றம் சாட்டப் படும் ஜலாலுத்தீன் ரூமி பற்றி ஒத்திசைவில் எழுதப் பட்ட ஒரு பழைய கட்டுரை: இதுதாண்டா ஸூஃபி! இவ்ளோதாண்டா ரூமி!! 12/03/2020

உங்களுக்கு என் குற்றச்சாட்டுகள் பிடிக்கவில்லை, மதக் காழ்ப்புடன் பேசுகிறேன் அல்லது மேட்டிமைத் தனமாக உதாசீனம் செய்கிறேன் எனப் பட்டால் – ஆனானப் பட்ட ரூமியடிப்பொடியான ‘நாகூர் ரூமி’ அவர்களே உளறிக்கொட்டி ரூமியையும் ஈவெராமசாமியையும் புளகாங்கிதத்துடன் இணைத்து எழுதியுள்ள இக்கட்டுரையைப் படிக்கலாம், பாவம்!

சரி.

உங்கள் கேள்விக்கு எதிர்வினையாக, மேற்கண்ட விஷயங்களைத் தொகுத்து என்ன சொல்லவருகிறேன் என்றால்: இல்லை. முடியாது. (மாற்றுப் பார்வைகள் இருந்தால், பொதுவில் வைக்கவும்)

2) Islam கனிந்த ஞானிகளை, அது உருவாகி அல்லது முதலில் பரவிய மத்திய கிழக்கு பகுதிகளில் உருவாக்கியிருக்க வாய்ப்பேயில்லை என்று facts based நீங்கள் சொல்ல வருகிறீர்களா? குணங்குடி மஸ்தான் சாகிபு பற்றிய தங்கள் பின்னூட்டத்தால் வந்த சந்தேகம்.

2.1 ‘கனிந்த ஞானிகள்’ என்று சொல்வதால் பயமாக இருக்கிறது. எனக்குத் தெரிந்து அப்படி ஒருவரும் இல்லை; உங்களுக்குத் தெரிந்தால் சொல்லவும். வெறும் ஞானிகள் சிலர் இருந்திருக்கின்றனர். அவர்கள் ஸூஃபி தர அல்லது மற்றபடி ஆன்மிக வாதிகளாக இருந்திருக்கவில்லை.

ஸ்பெய்ன் பகுதிகளை இஸ்லாம் ஆக்கிரமித்தபோது ஒரு ஞானி அங்கு ஊடாடினார்: இப்ன் ரஷீத் என அறியப் பட்டவர்; இவர் குறித்து ஒருமுறையாவது ஒத்திசைவில்  கொஞ்சம் எழுதியிருக்கிறேன்:
அபு ல்-வலித் மொஹம்மத் பின் அஹ்மத் பின் ரஷித் எனும் அவெர்ரீஸ் 28/01/2013; பொறுமையிருந்தால் படிக்கவும்.

2,2  குணங்குடி மஸ்தான் ஸாஹிப் குறித்த ஆன்மிகக் கட்டுக் கதைகள் அதிகம், மிக அதிகம்.இவர் வாழ்ந்த காலத்திற்குப் பின் 200 ஆண்டுகள் கூட ஆகவில்லை – ஆனாலும் சமகால ஆவணங்கள் என ஒரு பெரிய முடியும் இல்லை – அவரே ஒருமாதிரித் தன்னிலை விளக்கம்போல எழுதியுள்ள மாதிரி, “இரண்டு கால் நடுவில் ஒருகூடை மயிர்தான்’ – நினைவில் இருந்து எழுதுகிறேன், தவறாக இருந்தால் திருத்திக் கொள்வதில் ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை.

எது எப்படியோ. He is terribly overrated.  தமிழகத்தின் ரூமி அவர். (இதைப் பற்றி முடிந்தால் பின்னொரு சமயம், மன்னிக்கவும்)

3) தமிழ் பேசும் முஸ்லீம் வணிகர்கள் நாகூர் ஆண்டவரை தாங்கள் சென்ற இடங்களில் (eg.singapore) வணங்க தர்கா அமைத்ததை எவ்வகையில் பார்க்கிறீர்கள்?

3.2 பொதுவாக தர்காஹ் என்பது, ஸூஃபி/ஞானி(!) இறந்த/புதைக்கப்பட்ட இடத்தைச் சுற்றி வளர்வது. ஆனால் சென்ற இடமெல்லாம் இந்த தர்காஹ் விஷயத்தை எடுத்துச் செல்வது, மதம்மாறிய முஸ்லீம்களிடம் இன்னமும் பழைய பழக்கவழக்கங்கள் எச்சங்களாக இருக்கின்றன என்பதைத் தான் காட்டுகிறது; அதற்குமேல் பெரிதாகச் சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை.

3.3 தர்காக்களின் வரலாற்றிலேயே இந்த நாகூர் விஷயம் ஒரு விசித்திரம் – இதற்கு சிங்கப்பூரில் மட்டுமல்ல, ஜார்ஜ்டவுன் (பெனாங்க்/மலேஷியா) பகுதியிலும் இன்னொரு தர்காஹ் இருக்கிறது. மொத்தம் எனக்குத் தெரிந்து மூன்று!

3.4 இந்தப் பதினாறாம் நூற்றாண்டு ஷாஹ் அல்-ஹமீத் நாகூரி பற்றி இன்னொரு சமயம் எழுதவேண்டும். நாகூர் தர்காஹ் இருக்குமிடம், சுற்றியுள்ள குளங்கள் இன்னபிற – அனைத்தும் தஞ்சாவூர் நாயக்க மன்னர் ஒருவரால் (அச்சுதப்ப நாயக்கர்? பின்னர் ப்ரதாப்சிங்??)  நில/கட்டமைப்பு நீராதாரங்கள் தானமாகக் கொடுக்கப் பட்டவை என நம்பப் படுகிறது – இதில் சிறிது உண்மை இருக்கிறது.

4) தங்கள் பதிவு fact based என்பதை முழுமனதோடு ஏற்பினும், மனிதனின் அடிப்படை ஆன்மீக உணர்ச்சியை நம்பாத நாஸ்திகத்திற்கு தூபம் போடுவது போல் தோன்றுகிறது(என்னுடைய புரிதல் குறைவு இருக்க வாய்ப்புண்டு), தங்களுடைய approach கைக்கொண்டால் எந்த மத செயல்பாடுகளும் தப்ப வாய்ப்பில்லை தானே? தவறெனில் திருத்தவும்.

4.1 மானுடத் திரள்களுக்கும் நம்மைப் போன்ற தனிமனிதர்களுக்கும் ஒருமாதிரி ஆன்மிக, ஒருமை-ஒத்திசைவு உணர்ச்சி இருக்கிறது – அது தர்ம, ரித விஷயங்கள் தொடர்பானது என்பதில் எனக்கு மாற்றுக் கருத்தில்லை – ஏதோ ஒருமாதிரி ஒரு ஆங்கிலக் கட்டுரையை இதன் தொடர்பாக எழுதியிருக்கிறேன்: guilt, shame, politics, freedom, soaring high & ऋत: reflections & notes 31/01/2021 – முடிந்தால் படித்து வசைபாடவும்.

4.2 ஆனால் தர்மம் எனும் அடிப்படை ஹிந்து மதங்களுக்கே (ஜைனம், பௌத்தம் உட்பட) உரியது; பிறர் அதனை எடுத்துக்கொள்வதிலும் ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை.

4.3 ‘மதம்’ என்பதனை ரெலிஜியன்/religion என நீங்கள் எடுத்துக்கொண்டால் – அதற்குக் கிட்டத்தட்ட அருகே வருவது பந்த் (மார்க்கம்?) எனும் சொல்தான். ஹிந்துமதங்களை ரெலிஜியன்கள் எனச் சொல்ல முடியவேமுடியாது – அவற்றின் ஊற்றுக்கண்களும் வேறு, நடைமுறைகளும் குறிக்கோட்களும் வேறு. ஆகவே – தனிப்பட்ட மார்க்கங்களில்/ரெலிஜியன்களில் நீங்கள் சொல்வதுபோல ‘தப்ப வாய்ப்பில்லை’ எனக் கருதலாம்; ஆனால் தர்ம வழிகள் அப்படியல்ல.

4.4 நான் ஒருமாதிரி ஊசலாடிக்கொண்டிருக்கும் நாஸ்திகனாக இருக்கலாம்.  ஆனால் கடவுள், ஈஷ்வர வழிபாட்டை தூஷணை செய்யமாட்டேன். நான் தமிழில் எழுதுபவனாக இருக்கலாம் – ஆனால் அதற்காக, படுமட்டமானவனோ கேவலமானவனோ அல்லன். (ஆனால் கொஞ்சம் அப்படியிப்படி இருக்கலாம்)

… எனக்கும் பிடித்த இஷ்டதேவதைகள், வழிகாட்டிகள் இருக்கிறார்கள் – அவர்களில் ஒருவர் ஸரஸ்வதி. இன்னொருவர் ‘யாதுமாகி நின்றாய்’ காளி.

4.5 ‘தூபம் போடுவது:’ அதிக பட்சம், உங்களையும் என்னையும் சேர்த்து, ரெண்டுபேர் படிக்கும் ஒரு வலைத் தளத்தினால் தமிழுக்கோ சிந்தனைக்கோ ஏதாவது சாதகபாதகம் இருக்கும் என நினைக்கிறீர்கள்? :-)

சாராம்சமாக: சர்வ நிச்சயமாக ஒரு ஹிந்து, தார்மிக் என்பதில் பெருமை உடையவன் நான். அதேசமயம் – என் வழியே உய்ய ஒரே வழி என்று உணர்வதும் இல்லை, உளறிக் கொட்டுவதுமில்லை.

5) தமிழ்நாட்டைப் பொருத்தமட்டில்,முஸ்லீம் படையெடுப்புகளில் 4 கோவில்கள் (மதுரை,சிதம்பரம்,காஞ்சி,பூந்தமல்லி) மட்டுமே எனப்படித்தேன் சிலகாலம் முன்பு. ( Source கிடைக்கவில்லை மன்னிக்க..) நீங்கள் விரிக்கும் சித்திரத்தை விடுத்து (கிருஷ்ணகிரி,பண்ருட்டி சிறு நகர தர்கா) விளிம்புநிலையிலுள்ள சமூகத்தின் வயிற்றுப்பாட்டுக்கான முயற்சி என்ற நோக்கில் பார்ப்பது சரியென நினைப்பது secular/left(derogatory sense) எனச் சொல்வீர்களா?

5.1 ஆம்.

5.2  ‘விளிம்புநிலையிலுள்ள சமூகத்தின் வயிற்றுப்பாட்டுக்கான முயற்சி’ – முதலில் ஏழைகள் என்றால் அவர்கள் ஆட்டொமெடிக்காகத் திருடுகளில் ஈடுபடலாம், அதற்கு நாம் முட்டுக்கொடுக்கலாம் என்பது சரியேயில்லை. ஏனெனில் எவ்வளவோ கொடும்பசியில் வாழும் ஏழைகளின் அடிப்படை அறவுணர்ச்சியை நான் நேரடியாகக் கவனிக்கும் பேறு பெற்றிருக்கிறேன். (முஸ்லீம்கள் உட்பட)

5.3 மேலதிகமாக: தமிழகத்தில் பலப்பல கோவில் சார்ந்த இடங்களில் இப்படி இஸ்லாமிய அழித்தொழிப்புகள் நடந்திருக்கின்றன, அவற்றில் பலவற்றின்மீது கும்மட்டங்கள் கட்டப்பட்டுள்ளன என்பதை ஆவணபூர்வமாக நிரூபிக்க முடியும்.  இவை வெறுமனே நான் விரிக்கும் சித்திரங்கள் அல்ல. மன்னிக்கவும்.

இந்த அழிவுகளுக்கும் கேவலங்களுக்கும் காரணம் கொர்-ஆன். + மொஹெம்மத் நபியின் வழிகாட்டுதல்கள். + முந்தைய இரண்டின் அடிப்படையான வெறுப்பியம், கொலைவெறிக்கான உந்துதல்கள், பரிந்துரைகள். +இஸ்லாமிய மதத் தலைவர்களின் அயோக்கியத்தனம். (இவர்களில் விதிவிலக்குகள் மிகக்குறைவு)

இம்மாதிரி வெறி விஷயங்களில் க்றிஸ்தவம் அதிக தூரத்தில் இல்லை. அதுவும் எட்டிவிடும் தூரம்தான்.

-0-0-0-0-0-

மற்றபடி.

ஆகவே நாம்தான் எச்சரிக்கையோடு, முன்முஸ்தீபுகளோடு இருக்கவேண்டும், வெறுமனே வெறுத்தோ நொந்தோ புண்ணியம் இல்லை.

Evangelical Christianity and Jihadi Islam are the occupational hazards of being a Hindu.

…erm, on second thoughts, probably the italicized adjectives are irrelevant in the above sentence.