| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

முதலில் அண்மையிலிருக்கும் அங்காடிக்குச் சென்று விடுதலையில்லாத புலி ஒன்றினை வாங்கவும். பிரபாகரன் ப்ரேண்ட் புலியைக் கண்டிப்பாகத் தவிர்க்கவும். ஆனால்,  அவசரத்துக்கு ஏதாவது விடுதலைச் சிறுத்தை கிடைத்தாலும், கொஞ்சம்போல அட்ஜஸ்ட் செய்துகொள்ளலாம்; ஆனால் தமிழீழம் என்பதை தமிழெழவம் என மாற்றிக்கொள்ளவேண்டும், அவ்வளவுதான்!

இப்படி, கவனத்துடன் கொட்டையகற்றப்பட்ட புலியை, முடிந்தால் உயிருடன் டாஸ்மாக் சாராய எழவு ஏதாவதில் ஊறல் வைக்கவும்.  (இச்சமயம் கொஞ்சம் கவனம் தேவை: ஏமாந்தால், அது தன் குண்டு சட்டியில் இருந்து எகிறிக் குதித்து, எழவு, தனக்குத்தானே ஃப்லெக்ஸ் பேனர் வைக்க முனைந்துவிடும், ஜாக்கிரதை! நன்றி! நன்றி!! நன்றி!!! வாழ்த்த வயதில்லை வணங்கி மகிழ்கிறேன்!)

சரி. இப்போது கொஞ்சம் வீரியமிக்க ஈரோட்டு வெங்காயத்தை வாங்கி நன்றாக அரியவும். தண்டமிழ்த் தமிழரிஞர்களைத் தஞ்சமடைந்தால் இதனை அரியலாம். தமிழான்மீகப்படி  அரியும் சீவனும் ரெண்டு. இதனை அறிந்தால், நீ உன்னை அறிந்தால் உலகத்தை ஏமாற்றலாம். அன்றே எம்ஜியார் சொன்னாரல்லவா? கண்ணீர் விட்டோ வளர்த்தோம், சர்வேசா… இவ்வெங்காயப் பயிரை…

சிலசமயம் சந்தையில், வெங்காயத்துக்கும் சுயமரியாதைக்கும் ஏக டிமேண்ட் வந்துவிடும். அப்போது, இனமானம் கினமானம் என்றெல்லாம் பார்க்காமல், வெங்காயத்தின் ஏகபோக பதுக்கல்காரரான வீரமணி அவர்களிடம் பெரியார் திடலில் சரணடைந்தால், அவர் அகமகிழ்ந்து தன் கோடவுனிலிருந்து ஒரு வெங்காயத்தையாவது கொடுக்கக்கூடும். கவனிக்கவும்: அவர் உபப்ரேண்ட் வெங்காயத்துக்கு, செல்லமாக, ‘விடுதலை‘ என்ற பெயர் வைத்திருக்கிறார்.

…அவர் தன் கையில் வைத்துக் கொண்டு முகர்வது, ஒரு வெங்காயத்தைத் தான், மைக் என்று நினைத்துக்கொண்டு விடாதீர்கள்; கூர்ந்து கவனிக்கவும்! கொசுறுச் செய்தி: வீரமணி அவர்களின் ஏகபோக சாம்பார்/சின்ன வெங்காய ப்ரேண்ட் பொதுவாக, ‘உண்மை‘ என அரியப்படுகிறது.

…ஆனால், வீரமணி அவர்களால் அளித்தருளப்பட்ட அந்த பகுத்தறிவு வெங்காயத்தை வாசனை பார்த்துவிட்டு, அதனைத் தலையைச் சுற்றி விட்டெறியவும். இது முக்கியம். அது கவைக்குதவாது. வெங்காயமே இது பொய்யடா! காற்றடைத்த திராவிடப் பொய்யடா!!

-0-0-0-0-0-0-0-

பின்னர் இஞ்சியற்ற முறப்பா ஒன்றை வாங்கவும். இந்த முறப்பா என்பதை வெண்பா கலிப்பா என மானாவாரியாகவும் பலவாரியாகவும் அழைக்கப்படும் புறநானூற்று வீரர்களின் அத்தைமகன் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு, சங்ககாலத்துக்குச் சங்கு ஊதுவது முக்கியம்.

பின்னர் ‘ஆர்கனிக்’ தமிழ்ப் பெண் ஒருவரை எப்படியாவது, துரத்தித் துரத்தி, தமிழ் பிலிம் ஹீரோ போல, வாங்கவும். இவர், பிற ஆண்கவிஞ்ஜர்கள் போல ஏதாவது  கவிதை கிவிதை என்றெல்லாம் ஏடாகூடமாக எழுதாதவராக இருப்பது முக்கியம்.  ஏனெனில் ஏற்கனவே இந்தப் பகுப்பில் ஒன்றிரண்டுபேர்தான் சொல்லிக்கொள்ளும்படி தொடர்ந்து எழுதுகிறார்கள், பாவம் – அவர்களையும் கபளீகரம் செய்துவிட்டால், அது பாவம்; ஆக, பூவரசம்பூ பூத்தாச்சு, பெண்ணுக்கு பேதியும் வந்தாச்சு… ஆத்தோடு போற… … ஆகவே, இவரையும் நன்றாகக் கழுவவேண்டும்.

பின்னர், ஒரு பெரிய திராவிட அண்டாவை எடுத்துக்கொள்ளவும்.  அடுப்பில் வைக்கவும். கீழே (உங்களுடையதல்ல!) நெருப்பு இருக்கிறதா என்று பார்த்துக்கொள்ளவும். இருந்தால், தாராளமாக அதனைப் ‘புரட்சித் தீ’ பூபாளம் தாம்பாளம் என அழைத்துக்கொள்ளலாம். இல்லாவிடில் எங்கேயிருந்தாவது ஏதாவது அக்கினிக் குஞ்சு ஒன்றைப் பிடித்துக்கொண்டுவந்து அடுப்பில் போடவும். (ஆனால், இது திராவிட மறவர்களிடம் கிடைக்காத வஸ்து; ஆகவேம, சாதா தமிழர்களிடம் செல்லவும் – இது முக்கியம்)

கொஞ்சம் இதயம் நல்லெண்ணெய் எழவை அண்டாவில் விட்டு அதில், அரியப்பட்ட விடுதலையைப் போட்டு மண்டையில் ரெண்டு தட்டு தட்டவும்.

பின்னர் கொட்டை நீக்கப்பட்ட புலி அல்லது சிறுத்தை (அல்லது அம்மாதிரி பூனை ஜந்து) ஒன்றைப் போட்டு, அது முழுகும் வரை கொஞ்சம் நீர் விடவும். நன்றாகக் கொதிக்கவிடவும்.

இதற்குப் பெயர் – தமிழ்சூப் செம்சூப்! இது எப்படியிருக்கிறது, உடன்இறப்புகளே! உங்கள் அனாதரவைத் தொடர்ந்து நல்குவீர்! நன்றி.

பின்குறிப்பு: திராவிட அண்டாவும் புளுகாக இருக்குமாதலால், அதனையும் பேரீச்சம்பழத்துக்குப் பண்டமாற்று செய்துகொள்ளலாம்.

அடுத்த சமையல் குறிப்பு: சங்ககாலக் கவரிமானின் ஒரேயொரு மசுத்தைப் புடிங்கி, அதனைத் தற்கொலைக்குத் தூண்டுவது எப்படி!  இதற்குத் தொட்டுக்கொள்ள ஊறுகாயாக, திருவள்ளுவனை சாட்சிக்கு அழைப்பது மேலெப்படி!