| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

உண்மை.

…ஆனால் இதை, மிகக் கஷ்டப்பட்டு பிஏ (ஆங்கில இலக்கியம்) அதிகபட்ச பெத்தபடிப்பு, அதுவும் அந்த (இப்போது பெரும்பாலும்)  குப்பை மதுரை பல்கொலைக்கழகத்தில் படித்திருக்கும் நீங்கள், எனக்குத் தெரிவித்திருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

உங்களை, நான் ‘ஷேக்ஸ்பியர்’ எழுத்தாக்கம்/ஸ்பெல்லிங் சொல்லச் சொல்லிக் கேட்கவும் போவதில்லை. பின்நவீனத்துவம் பற்றியோ ஸில்வியாப்ளாத் கவிதைகளைக் குறித்தோ ஒரு கேள்வியும் கேட்கப் போவதில்லை, நம் தருமுசிவராமுவையோ பசுவய்யாவையோ அல்லது இக்கால சங்கர்ராமனையோ விடுங்கள். நீங்கள் எங்கு படித்தீர்கள் என்பதும் எனக்கு அவசியமில்லை. ஏனெனில், எனக்குத் தெரிந்து ஐஐடி-க்களில் இதுவரை பிஏ (ஆங்கில இலக்கியம்) படிப்பு(!!!!!) இல்லை எனத்தான் நினைக்கிறேன். ஹா.

ஆனால் நிமிண்டிவிட்டுவிட்டீர்கள்.

முதலில் உங்களைப் போன்ற நகைக்கத்தக்க ஆசாமிகளுடன் பொருதுவதற்குப் பதிலாக, பிற செயலூக்கம் கொண்டவர்களுடன் உரையாடலாமே எனத் தோன்றியது.

இருந்தாலும், கொஞ்சம் பலத்த யோசனைக்குப் பிறகு, உங்களுக்கு என் ஒரளவுக்கு விரிவான பதிலைக் கொடுக்கவேண்டும் எனப் படுகிறது. + உங்களைப் போலப் பலர் இருக்கலாம் என்று எனக்குத் தோன்றுவதாலும் தான்.

எனக்கு என் படிப்பு(!)/தொழில்(!!)  ஆண்டபரம்பரை(!!!) ரீதியான தகுதிகளைக் காட்டி மினுக்கிக் கொள்வதில், அப்பன் ஜஸ்டிஸ்பார்ட்டி திராவிடத்தனமாகத் திருடிய மிராஸ்தார் பணத்தில் படித்த (அதாவது ஒப்பேற்றிய) உங்கள் அரைகுறை ‘மூன்றாம்தர நான்காம்தலைமுறை லெஹ்மன்’ பேட்டை ரௌடிகளைப் போல – அவ்வளவு ஆர்வமில்லை. இருந்தாலும், சில விஷயங்களை உங்களுக்கும் உங்களைப் போன்ற உடன்பருப்பு அல்லக்கைகளுக்கும் தெரிவிக்கவேண்டும்.

(உங்களுடைய விடலைத்தனமான. தொடர் மின்னஞ்சல்கள் என்னை இப்படிச் செய்யவைத்துவிட்டன, என்ன செய்ய; இளைஞராயிற்றே, கொஞ்சம் முனைப்பு காண்பிக்கிறீர்களே எனப் பொறுமையாக, உங்களுடைய முதிர்ச்சியற்ற சீண்டல்களுக்குமேகூட பதில் கொடுத்தால் மிகவும் துள்ளுகிறீர்கள் – பொதுவாகவே தடிமன் தோலுடைத்த எனக்குமே பொறுமை ஓரளவுக்குத்தான் இருக்கிறது என்பது சோகம்தான்! ஆனாலும் உங்களைப் பற்றிய குறிப்புகளை வெளியிட்டு, நீங்கள் ஆரம்பநிலை ஹெச்ஆர் தட்டச்சுகுமாஸ்தா அஸிஸ்டெண்டனாக இருக்கும் ஓஎம்ஆர் பகுதி தண்ட நிறுவனத்துக்குச் சங்கடம் கொடுக்கப் போவதில்லை; கவலை வேண்டேல்!)

-0-0-0-0-

0. பாரதத்திலுள்ள வெகுசில கலாசாலைகள் இந்த (2021)க்யூஎஸ் தரவரிசையில் இருக்கின்றன. அவை:

எனக்குத் தெரிந்தே,  இந்த வரிசையில் பங்குபெற வாய்ப்பில்லாத, பாரத அரசால் அனுமதிக்கப் படாத அல்லது பங்குபெற முனைப்பில்லாத – ஆனால்  படுதரமான உயர்கல்விசார் அமைப்புகள் சில இருக்கின்றன – ஆனால், அவற்றைப் பற்றி இப்பதிவில் பேசப்போவதில்லை.

சரி. இந்த ஜாபிதாவில் ஐஐடி-சென்னை இல்லை.

நன்றாகத் தேடிப் பார்த்ததில் உங்கள் சக உடன்பருப்பான எஸ்கேபிகருணாவின் திருவண்ணாமலைக் கல்விக்கடை வ்யாவாரமும் இல்லை, துக்கத்தில் நொறுங்கிவிட்டேன்,

1. ஐஐடி-சென்னை என்னுடைய சொந்த நிறுவனம் அல்ல. எப்போதோ முப்பத்தைந்து வருடங்கள் முன் அங்கு ஏதோ படித்துமுடித்து விட்டேன், அவ்வளவுதான். மற்றபடி, ஐஐடி என்று ஒரு விஷயம் இருக்கிறது என்பது உங்களுக்கு ஒருமாதிரி குண்ஸாகப் புரிந்திருக்கலாம் எனும் சாத்தியக்கூறு, எனக்கு மாரடைப்பைக் கொடுக்கிறது. ஒருவேளை – நீங்கள் ஜெனடிக்கலி மாடிஃபைட் திராவிடரோ??

2. க்யூஎஸ் எனப்படும் க்வாக்யுரேல்லி-ஸிம்மன்ட்ஸ் கல்வி நிறுவனத் தரவரிசையை,  முந்தா நாள் மழையில் நேற்று முளைத்த காளானாகிய  நீங்கள், நேற்று புதிதாகத் தெரிந்துகொண்டிருக்கலாம்; ஆனால் எனக்கு அதனுடன் நான்கைந்து ஆண்டுகளாக அறிமுகம் இருக்கிறது. பத்துபதினைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்பிலிருந்தே அந்த நிறுவனத்தை அறிந்திருக்கிறேன்.

3. க்யூஎஸ் தரவரிசையில் ‘முதன்மை’யில் இருக்கும் மஸ்ஸாசூஸெட்ஸ் தொழில் நுட்ப நிறுவனத்தின் சில முக்கியமான துறைகளுடன் சுமார் இரண்டு ஆண்டுகள் போல, நான் ஒருமாதிரி கல்வி குறித்த ஆராய்ச்சிக்கான மென்பொருள் ப்லேட்ஃபார்ம் தயாரிப்பில் ஈடுபட்டிருந்திருக்கிறேன்.

பாரதமளாவிய ஆயிரக்கணக்கான அரசு மேல்நிலைப் பள்ளிகளில் உபயோகிக்கப்பட்ட – ஒரு மாபெரும் குழுமத்தின் அறக்கட்டளை + ஒரு இந்தியப் பல்கலைகழகம் + இந்திய அரசின் மனிதவளமேம்பாட்டு அமைச்சகம் + சிலபல மாநில அரசுகள் (தமிழகம் இதில் இருந்திருக்கவில்லை)  + எம்ஐடி உள்ளடக்கிய கூட்டு முயற்சியின் தொழில் நுட்ப முனைவுகளுக்குத் தலைமை தாங்கி ஸிடிஓ-வாக இருந்திருக்கிறேன். ஆக, நான்  எம்ஐடியுடன் (அதன் சில மகத்தான + சில டப்பா பேராசிரியர்களுடனும், பல ஆராய்ச்சி மாணவர்களுடனும்) ஓரளவு நெருங்கியே பணிசெய்த அனுபவமிருக்கிறது.

நான் இந்த எழவைப் பெருமைக்காகச் சொல்லவில்லை, ஏதோ பெரிய மசுரைச் சாதித்துவிட்டதாகவும் பிரமையில்லை. மாறாக – நான் என்ன சொல்ல விழைகிறேனோ, அவற்றைப் பற்றிய அடிப்படை அறிவைக் கொஞ்சமேனும் பெற்றிருக்கிறேன் எனும் பிரத்தியட்ச உண்மையானது, உங்கள் திராவிட மரமண்டையில் புகவேண்டும் என்பதற்காகத்தான்.

4. க்யூஎஸ் தரவரிசை என்பது சுவாரசியமான ஒன்று – பொதுவாகப் பலரால் கவனிக்கப்படுவது; ஆனால் அதிலும் சிலபல குறைகள் இருக்கின்றன. இருந்தாலும் அதன் முக்கியத்துவத்தை ஒதுக்கித் தள்ள மாட்டேன். அதன் தரவரிசையை  இஷ்டத்துக்குக் கேள்வி கேட்கமாட்டேன் – ஏனெனில், இம்மாதிரித் தரவரிசைகளில் எப்போதுமே அகவயத்தனம் / ஸப்ஜெக்டிவிட்டி இருக்கும். அதே சமயம் அவற்றிலிருந்து, பொதுவாக சிலவிஷயங்களைக் கற்றுக்கொள்ளவும் முடியும்.

ஆனால் – இம்மாதிரி தரவரிசைகளில் நாமும் கவனிக்கப்படவேண்டுமென்றால் இவற்றின் முக்கியத்துவத்தைச் சரியான பார்வையில் புரிந்துகொண்டு, புறவய நிலையில் என்ன கற்றுக்கொள்ளவேண்டும் எனப் பார்த்து ஆய்ந்தறிந்து – களையவேண்டுபவைகளைக் களைந்து, செய்யவேண்டியவைகளைச் செய்வது முக்கியம் என நினைக்கிறேன். (it is also the question/aspect of packaging oneself to meet the evaluation criteria)

மேலும், ‘எங்கும் தரம், எதிலும் தரம், அனைத்திலும் நேர்மை’ எனப் பார்த்துப் பார்த்து மாளா உழைப்பைக் கொடுத்தாலே /  செய்தாலே – இம்மாதிரி விஷயங்கள் கையெட்டும் தூரத்தில்தான் என்பதையும் நான் உணர்ந்தவன், நம்புபவன்.

மற்றபடி, நாம் இந்த இடத்தில், இன்னின்ன தரத்தில், இவ்விஷயங்களில் இருக்கிறோம் என்பது குறித்த அளவைகள், சிந்தனைகள் பற்றிய மீயுணர்ச்சி/மெட்டாகாக்னிஷன் நமக்கு இருக்கவேண்டும் – இது இருந்தால், மேலும் செயலூக்கமும் விடாமுயற்சியும் இருந்தால் விண்மீனும் கைப்படும். (நமக்கு இந்த மீயுணர்ச்சி இல்லாவிட்டால், நம் சகமானுடர்களுக்கும் திராவிட-இடதுசாரி வகையறாக்களுக்கும் வேறுபாடே இல்லை)

மேலும் – இன்னொருத்தன் சொல்லித்தான் நாம் நம்முடைய மேன்மை/போதாமைகளை அறிந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதில்லை; வெள்ளைக்காரன் சொல்லித்தான் நாம் நம்மைப் பற்றித் தெரிந்துகொள்ள வேண்டிய அவசியமே இல்லை. (ஆனால், வெளி நாடுகளிலிருந்து, பிறசமூக சான்றோற்களிடமிருந்து நாம் கற்றுக்கொள்ளவேண்டியவை என நேரிடையாக நிறையவே இருக்கின்றன என்பதையும் நாம் உணரவேண்டும்)

5. அதே சமயம் நம் கல்வியின் நிலைமை பிரமாதம் என்று சொல்லவரவில்லை; இவ்வளவு பெரிய நிலப்பரப்பையும் மக்கள் தொகையையும் கொண்டுள்ள நாம், அதைவிட, மகத்தான கல்விப் பாரம்பரியம் கொண்டிருந்த நாம்,  மஹாமஹோ ஞானிகளை நம் மூதாதையர்களாகப் பெற்ற நாம்,  இக்காலங்களில் இப்படிப் பட்ட கேவலமான நிலையில் இருப்பது படு சோகம்தான்.இதில் எனக்கு மாற்றுக் கருத்தே இல்லை.

மேலும் இதற்காக பலப்பல வரலாற்றுக் காரணங்கள் இருக்கின்றன; இஸ்லாமும் க்றிஸ்தவமும் நம்மை ரவுண்ட் கட்டிக் கொண்டுத் தொடர்ந்து அடித்துள்ளமையும் ஒரு முக்கியமான, தலையாய காரணம்; காந்தியும் நேருவும் காங்க்ரஸும் தொடர்ந்த காரணங்கள்தாம். மார்க்ஸிய இடதுசாரிப் பேடிகள் பாடப்புத்தகங்களையும் கல்வித்திட்டங்களையும் குதறியெடுத்துள்ளதும் உண்மைதாம். நம் சமூகங்களில் உள்ள பிரச்சினைகளும் களையப்பட வேண்டும்தான்… ஆனாலும், நாம் இம்மாதிரிக் காரணங்களைத் தரவுகளுடன் சொல்லிச் சொல்லி நிறுவவேண்டிய அரசியல் அவசியம் இருந்தாலும் – அப் படுமோசமான காரணங்களைத் தொடர்ந்து உபயோகித்து, குற்றம் சொல்லி, நாம், நம் சராசரித்தனத்துக்காக முட்டுக்கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

ஏனெனில் – இதோ ஒரு காரணம்: பாதசாரிக் கதையின் போதனை.

மேலும்: ‘நாம் கஞ்சியும் குடிக்கவேண்டும், ஏன் பாயாசத்தை உண்ணவே எத்தனங்கள் செய்யவேண்டும்; அதே சமயம்,  கடந்த காலங்களில் நாம் கஞ்சி குடிக்கமுடியாமையின் காரண காரியங்களையும் அறியவேண்டும். மறுபடியும் அந்த நிலை ஏற்படாமல் பார்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.’

6. முதலில், பலப்பல காரணங்களால் (பிறப்பு தொடர்பான ஜெனடிக்ஸ், பெற்றோர், வளர்ப்பு, குடும்பச் சூழல்,  புறச் சூழல், வாய்ப்புகள், நம் குணங்கள், கற்பனாசக்தி, உழைப்பு தொடர்பான வித்தியாசங்கள், சரியான சமயங்களில் நமக்கான சரியான திறப்புகளை நாம் கண்டடையும் திறன் ++) அவற்றின் விதம்விதமான கலவைகளால், நாம் ‘ஒருவருக்கு ஒருவர் சமானமில்லை’ என்பதைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்; இது ஒன்றும் கேவலமான விஷயமில்லை இதில் மேட்டிமைத்தனமும் இல்லை. நாமெல்லாம் விதம்விதமான பிரக்ருதிகள்.  இந்த விதம்விதமான விஷயங்களில் தாம் சுவாரசியம் இருக்கிறது.

ஆகவே, நாம் எல்லோரும் ஒரேபோலப் படித்து ஒரு மசுத்துக்கும் ஒரேபோல இஞ்சினீயன், பொட்டிதட்றவன், டாக்டன், உழவன், வண்டியோட்றவன், ஆசிரியன், நடிகன்/கோமாளி, எழுத்தாளன்/ஜால்ரா/கருத்துத்திருடன் என ஆகவேண்டிய அவசியம் இல்லை என்பதை உணரவேண்டும். பெட்டைப் புலம்பல் தேவையேயில்லை என்பதையும்.

நமக்கேற்ற கல்வியைக் கற்று, நமக்கேற்ற வாய்ப்புகளை உருவாக்கிக்கொண்டு, பயிற்சிகளைப் பெற்று, மேன்மேலே உயர்ந்துகொண்டே இருக்கவேண்டும். இப்படிச் செய்யமுடிந்தாலே அது ஏதேஷ்டம்.

ஒருவனுக்கு ஒருவிதமான திறனும் வளர்த்துக்கொள்ள ஆவலில்லை அடிப்படைத் தொழில்தர்மம் இல்லை, மாறாக – அவனுக்குப் விடலைப் பொழுதுபோக்கின் மீது மட்டுமே திராவிடத்தனமான ஈடுபாடு எனும்போது — நாமெல்லாரும் இந்த அற்பசராசரி நிலையைக் கடிந்து அவனும் மேலெழும்ப உதவாமல், அதற்கு மாறாக –  ‘ஒவ்வொரு விதத்தில் ஒவ்வொருவரும் மன்னர்கள், ‘மல்டிபிள் இன்டெல்லிஜென்ஸ்,’ மாற்றுத் திறனாளித்தனம், விளிம்பு நிலை, படைப்பூக்கம் விரைவீக்கம் என்றெல்லாம் புருடா விட்டுக்கொண்டு அவர்களுடைய கேவலமான சால்ஜாப்புகளுக்கு முட்டுக் கொடுப்பது அயோக்கியத்தனம்.

7. நமக்கு, எந்தவொரு தொழிலிலும், புலத்திலும் உன்னதம் என்றால் என்ன எனத் தெரியவேண்டும். அதை ஸ்பரிசிக்கவேண்டும். அதற்காகத் தொடர்ந்து உழைக்கவேண்டும். உன்னதமானவர்களைக் கண்டுகொண்டு அவர்கள் காலடியில் அமர்ந்து கற்றுக்கொள்ளும் பண்பு வேண்டும். சான்றோர்களை மதிக்கவேண்டும். (சரி. உங்கள் செல்ல திராவிடமும் ஒருமாதிரியான ஒரு தொழில்தாம் – ஆகவே, திராவிட உன்னதத்தின் ஒரு அம்சம் = மாட்டிக்கொள்ளாமல் பெருங்கொள்ளையடிப்பது; அதாவது வள்ளுவன் சொன்னதைப் போல, “களவு மட்டும் கற்று ஒழுகு.” ஆகவேதான் நீங்கள் கருணாநிதி ஸ்டாலின் ஈவெரா போன்ற உங்கள்தர அயோக்கிய ஆசிரியர்கள் காலடியில் நக்கிக்கொண்டு, அவர்கள் போடும் எலும்புத் துண்டுகளுக்காக உங்கள் முன்பக்கவால்களை ஆட்டிக்கொண்டிருக்கிறீர்கள்)

நமக்குச் செய்நேர்த்தியும் அதுகுறித்த நியாயமான பெருமிதமும் வேண்டும். தொடர்ந்து முனைந்து கதவுகளை உதைத்துத் திறந்து முன்னேறிக்கொண்டே இருக்கவேண்டும்.

8. ஸோஷலிஸ்ம் என்பது ஒரு மாயை என்பதற்கு அப்பாற்பட்டு – அறிவியல் ரீதியாக அதற்கு, இப்பிரபஞ்சத்தில் இடமில்லை என்பதை உணரவேண்டும். அது பேடித்தனம் + சோம்பேறித்தனத்தையும்  பொருளற்ற வன்முறையையும் நோக்கி இட்டுச் செல்கிறது என்பதை உணரவேண்டும்.

+திராவிடம் என்பது அடிப்படையற்றது, பேடித்தனமானது என்பதையும்.

+ நம்மிடையே  பரிணாம ரீதியான அடிப்படை வேறுபாடுகள் இருக்கின்றன என்பதையும் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.

9. கிராமத்துக்குக் கிராமம் – தெருவுக்குத் தெரு அறிவியல்-கணித-தொழில் நுட்ப க்ளப்கள் வளரவேண்டும்; சிறு வயதிலிருந்தே, நம் பிள்ளைகளுக்கு ‘கையால் செய்துபார்க்கும்’ மேக்கிங்/டிஐவை திறன்களை ஊக்குவிக்க வேண்டும்.

அதே சமயம், தயவுதாட்சணியம் பார்க்காமல் களையெடுத்தல் நிகழவேண்டும் – எடுத்துக்காட்டாக, தமிழகத்தில் இருக்கும் விதம்விதமாக பேடிகல்விமாமாக்கள் நடத்தும் கல்விசாலை எழவுகளில் குறைந்தபட்சம் 90% இழுத்து மூடப்பட வேண்டும்.

தொழில் முனைவுகளுக்கு எந்தவகையிலும் உதவாத (ஏன் இடையூறு மட்டுமே தரும்) கல்வி(!)களை களையெடுக்கவேண்டும். கவைக்குதவாத பிஏ, பிகாம், எம்ஸிஏ, எம்பிஏ, சமூகவியல்++ போன்றவற்றைத் தலையைச் சுற்றி விட்டெறியவேண்டும். பின்னர் பிற பலவற்றையும்.

நேர்மையாக உழைத்துச் சம்பாதித்து உண்ணவைக்கும், தொழில்முனைவுகளை முன்னெடுக்கும் தொழிற்கல்விகளை ஊக்குவிக்க வேண்டும்.

பாரத அளவிலேயே – நம் தமிழகத்தில்தாம் தண்டக் கருமாந்திர எம்ஃபில், குப்பை பிஹெச்டிக்கள் விகிதாச்சார ரீதியில் அதிகம். கறாரான தர அளவுகோல்களை வைத்து, இம்மாதிரி தண்டங்களை ஒழிக்கவேண்டும். இம்மாதிரிப் புளுகல் பொழுதுபோக்கு விஷயங்களில் ஈடுபட்டு நம் வரிப்பணத்தைக் கரியாக்கி உளறி மீதமிருக்கும் நம் பெருமைகளையும் அற்பத்தனத்துடன் சிதைக்கும் புல்லுருவி முட்டாட்களைச் சிறையில் தள்ளவேண்டும். காயடிக்கவேண்டும்.

குமாஸ்தாத் தொழில்களும் சிலபல இயந்திரரீதியாகச் செய்யப்படும் வேலைகளும் பல, மேன்மேலும் கணிநிமயமாக்கப்படும். நெட்வர்க் வலைப்பின்னல்களுக்குட்படுத்தப்படும். இயந்திரமயமாக்கப்படும் ஆகவே, சாதாரண குமாஸ்தா தொழில்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பசுந்தாள் உரமாக்கப் படவேண்டும். (அதே சமயம் புதிய குமாஸ்தா தொழில்களும் உருவாகும் – இணைய எழுத்தாளர் வேலைபோல)

10. பாடப் புத்தகங்களை எலக்ட்ரானிக் மயமாக்கவேண்டும்; ப்ளாக்செய்ன், இன்டர்நெட்  போன்ற தொழில் நுட்பங்களைப் பயன்படுத்தி ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் அதன் திறமைக்கும் அபிலாஷைகளுக்கும், சாதிப்புக்கும் ஏற்ற வாய்ப்புகளை ஏற்படுத்திக் கல்விப்பாதையை அமைத்துக் கொடுத்து, சரியான ஆச்சாரியர்களுடன் கோர்த்துவிடப்பட்டு – அதன் சாதனைகளைச் சரியாக மதிப்பிடமுடியவும் வேண்டும். தொழில்முனைவோர் இப்படியாப்பட்ட, தரமான குடிமக்களை அள்ளிக்கொண்டு போக வரிசையில் நிற்கவேண்டும்.

இடஒதுக்கீடுகளுக்கு அவசியமேயில்லாமல் – அவரவருக்கு உரிய ஆத்மார்த்தமான வாழ்க்கை வாய்ப்புகள் கிடைக்கவேண்டும்.

புதிய புதிய வேலைவாய்ப்புகளை உருவாக்கவேண்டும். இன்றுவரை இல்லாத வேலைகளும் திறமைகளும் எதிர்காலங்களில் உருவாகும், தேவைப்படும் என்பதை நோக்கி நம் திட்டங்களும் செயல்பாடுகளும் இருக்க வேண்டும்.

11. அதற்கு – தொழில்முனைவுகளையும் வேலைவாய்ப்புகளையும் சாத்தியமாக்கும், செயலூக்கம் கொண்ட ஒரு பெரும் இளைஞர் திரளை உருவாக்கவேண்டும். அவர்களுக்கு வேண்டுமென்கிற பயிற்சியும் வாய்ப்புகளும் (நிதி, அறிவுரை++)  கிடைக்கப் பெறவேண்டும்.

12. சரி. இப்போது நல்ல விதைகளைத் தெரிவுசெய்து, உழுது நட்டு களையெடுத்து உரமிட்டு  என்றெல்லாம் பலதிசைகளிலும் செயல்பட ஆரம்பித்தால் – என் வாழ் நாளுக்குள்ளேயே விஷயங்கள் சாத்தியப்படும், நம் பாரத சமூகக் கனவுகள் மெய்ப்படும் – இதற்கு அதிக பட்சம் 20-30 ஆண்டுகள் எடுக்கலாம்.

களையெடுப்பு மிகவும் முக்கியம்.

13… (எழுதிக் கொண்டே போகலாம், ஆனால்…)

14. நாம் செல்லவேண்டிய தூரம் அதிகம். அதுவும் சிடுக்கல் நிரம்பிய பாதைகளில் பயணம் செய்யவேண்டும். ஆனால் தூரத்தில் தெரிகிறது… மலையுச்சி விளக்கு ஓளிர்கிறது. (அதை அடைந்தபிறகு இன்னொரு மலையுச்சி விளக்கு தெரியும் என்பதிலும் எனக்கு ஐயமில்லை)

15. பாண்டிச்சேரி அரவிந்த ஆஸ்ரமத்தின் அன்னை மிர்ரா அல்ஃபாஸா ஒருசமயம் சொன்னதுபோல, நமக்குத் தேவை… (“Progress, endless Progress”)

“முன்னேற்றம்… முடிவிலா முன்னேற்றம்…”

-0-0-0-0-

எனக்குத் தெரிந்தே – தேவையற்ற இடையூறுகளும் கொடிபிடித்துக் கூவுதல்களும் இல்லாமல் இருந்தால், உலகத் தரத்தை அடுத்த பத்தாண்டுகளில் சிலபல துறைகளில் எட்டும் நிலையில், குறைந்த பட்சம் 20-25 கல்விசாலைகளாவது, நம் பாரதத்தில் உள்ளன. ஏன், இந்த க்யூஎஸ் ரேங்கிங் எழவுக்குள்ளும் அவை வரமுடியும். (தமிழகத்தில் அப்படிப்பட்ட சில நிறுவனங்கள் இருக்கின்றன)

ஆனால் நம் தேச அளவில்… நமக்கு, அப்படியாப்பட்ட பல்லாயிரம்+ நிறுவனங்கள் வேண்டும். அவை இதுவரை நாம் வளர்ந்தரீதியில் தழைக்கவேண்டுமென்றால், அதற்கு 100-200 ஆண்டுகளாவது பிடிக்கும்.

மாறாக – வளரும் தொழில் நுட்பங்களை வைத்துக்கொண்டு, ஹைப்ரிட் வகையில் 1) இருக்கும் ஓரளவு தரமான நிறுவனங்களை மேம்படுத்துவது 2) அடிக்கட்டுமானங்களைப் புத்துருவாக்கம் செய்வது என ஆரம்பித்தால்… கறாரான அளவுகோல்களுடன், குப்பைகளை (எடுத்துக்காட்டாக, சமூக அறிவியல் போன்ற சூப்பர் தண்ட ‘துறைகள்’) இரக்கமில்லாமல் அகற்றி… தயவு தாட்சணியம் இல்லாமல் உன்னதங்களை மட்டுமே ஆராதித்துத் தொடர்ந்து போஷகம் செய்ய ஆரம்பித்தால், சுமார் 25-50 ஆண்டுகளுக்குள்ளாகவே நாம், நம் வளர்ச்சியில் பெருமையடைய முடியும் எனத்தான் நினைக்கிறேன்.

வேகமய்யா, வேகம்…

–0-0-0-0–

கடைசியாக. இளம் திராவிடப் பருப்புக்கு சில வாக்கியங்கள்.

அ. ஐஐடி-சென்னை இந்த க்யூஎஸ் ரேட்டிங் வரிசையில் இல்லை. அதற்கான காரணங்கள் பல. ஆனால் அந்தக் கல்விசாலை அற்பமானது அல்ல; எனக்குத் தெரிந்தே, அங்கே பல தரமான, ஜொலிக்கும் ஆசாமிகள் இருக்கிறார்கள். (அவர்களில் ஒருவர், எனக்குத் தெரிந்தே, தமிழிலும் எழுதும் பாவத்தைத் தொடர்ந்து செய்துகொண்டிருக்கிறார். இன்னொருவர், அங்கு ஒருகாலத்தில் படித்தவர்தாம், வேலை வெட்டியிலாமல் தமிழகத்தின் மேன்மைக்குப் பாடுபட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்)

அங்கு பல ஜொலிக்கும் முனைவுகளும் இருக்கின்றன, ஆராய்ச்சிகளும் நடக்கின்றன. ஆனால்… எனக்குத் தெரிந்தவை பற்றி எழுதக் கூட எனக்குச் சக்தியோ நேரமோயில்லை. (எழுதினாலும் படிப்பவர்கள் அதிகமில்லை என்பது வேறுவிஷயம்)

என்னைப் பொறுத்தவரை, வெறும் க்யூஎஸ் தொடர்பாக என்று மட்டுமில்லாமல், ஏன், வெளியாட்கள் கொடுக்கும் சான்றிதழ்களைப் பற்றிக் கவலையே படாமல் தொடர்ந்து, இம்மாதிரி நிறுவனங்கள் மேலேமேலே கதவுகளை உதைத்துத் திறந்துகொண்டு முன்னேற வேண்டும்.

இன்னமும் பல நிறுவனங்கள் இம்மாதிரிப் புற்றீசல் போலக் கிளம்பவேண்டும். பெரிய அளவில் தனியார் நிறுவனங்கள் இதில் ஈடுபடவேண்டும்.

ஆ. இன்னமும் காலம் கடந்துவிடவில்லை; உங்களுக்கு முப்பதுவயது போலத்தான் – இந்த திராவிட ஜால்ராவை விட்டுவிட்டு, பாப்பான்-பனியா-மார்வாடி என ஒன்றும் புரியாமல் உளறுவதை ஒழித்து – உங்களுடைய புண்ணாக்குத் தகுதியான பிஏ தண்டத்தை ஒரு கெட்ட கனவாக நினைத்து மறந்துவிட்டு – உருப்படியாக ஏதாவது தொழிலைக் கற்றுக்கொண்டு தொழில்முனைவு செய்து ஜொலிக்கவும்.

உங்களைப் போன்ற இளைஞர்கள், வெறும் வெட்டி குமாஸ்தாக்களாக இருக்கவேண்டிய அவசியமோ, அல்லது உங்கள் ஆற்றாமைகளைத் தொடர்பேயில்லாமல் ஒரு சிறு சிறுபான்மை மக்கள்திரளின்மீது குவிக்கப்பட்ட வெறுப்பாக மடைமாற்றிக் காட்டவேண்டிய கீழ்மையோ அவசியமேயில்லை, சரியா? (எனக்கு உங்களிடம் கோபமில்லை – கொஞ்சம் வருத்தம்தான், ஆனால் பரவாயில்லை; நீங்கள் பொலிந்தால் மகிழ்வேன்; சுணங்கிப் போராளியானால், அதற்காக என்னால் மண்டையில் தட்டமுடியவில்லையென்றால் லூஸ்லவுடுவேன்)

நீங்கள் சிலபல கவிதைகளை ‘பார்வைக்காக’ அனுப்பி, என் உடல் நிலையைப் பாதித்திருக்கிறீர்கள் என்பதால் சொல்கிறேன்: களங்களில் ஒரு முடியையும் செய்யாமல் ஒன்றையும் ஆக்கபூர்வமாக அணுகாமல், உட்கார்ந்த இடத்தில் இருந்து குசுவிடுவது போன்ற குமாஸ்தா எலக்கியம்  கவிதை அட்டவணைதயாரித்தல் கதைகளைவரிசையிடுதல் போன்ற விஷயங்களைச் செய்வது படுசுலபம். உங்களைச் சுற்றிப் பாருங்கள் – தடுக்கி விழுந்தால் கவிஞர்கள்தாம். ஆகவே, இந்த சராசரித்தன டைம்பாஸ்களை விட்டுவிடுதலையாகி உண்மையாகவே சாதிக்க வாழ்த்துகள். பின்னர் உங்கள் விருப்பம்.

இ. உடன்பருப்புக்கு இன்னொரு ஆலோசனை: உங்களுக்கு இன்னமும் கோப-நக்கல் மனப்பான்மை இருந்தால்……முதலில் – எஸ்கேபி கருணா எனும் உங்கள் சகஉடன்பர்ப்பு நடத்தும் உதவாக்கரை தண்டக்கருமாந்திர எஸ்கேபி கஞ்சினீயரிங் கல்லூரியை இந்த க்யூஎஸ் தரவரிசையில் முதல் பத்துகோடி எண்ணிக்கைகளுக்குள் கொண்டுவர முயற்சிக்கவும்.

கொஞ்சம் கஷ்டம்தான், ஆனால் முயற்சி செய்வினை ஆக்கும்.

பின்னர் பார்க்கலாம்.

(இந்தக் கல்லூரி(!)யைப் பற்றி முன்னமே சிலபலமுறை எழுதியிருக்கிறேன்; என் பிள்ளைகள் சிலர் அங்கே படித்துச்(!!) சீரழிந்தது எனக்கு இன்னமும் பொறுக்கவில்லை என்பதை ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும்!)

நன்றி.

பிறபின்.

—
—