| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

அய்யோ மூடர்காள், அந்த வேலைவெட்டியற்ற வரலாற்றாளர் சுப்பராயலுவின் சோழர் கதை, எழவெடுத்த  நீலகண்ட ஸாஸ்திரி தன்னுடைய தென்னிந்திய வரலாற்றில் எழுதிய கதையெல்லாம் சோழர் வரலாறேயல்ல! மன்னிக்கவும்!

…அந்த நீலகண்ட ஸாஸ்திரிப் பார்ப்பனர், குல்லுகபட்டர், ஆரிய வெறியர், கைபர்போலன் கணவாய்கள் வழியாக திராவிடஸ்தானுக்கு வந்தவர் –  ‘ட்டேஞ்ஜூரில்’ ரோட்டோர டீக்கடையில் உட்கார்ந்துகொண்டு (கணுக்கால் இரும்)பொரையும் ஜிஞ்சர் டீயும் சாப்பிட்டுக்கொண்டே பொன்னியின்செல்வன் பாகங்கள் 100ஐயும்  படித்துவிட்டு சும்மனாச்சிக்கும் அட்ச்சுவுட்டதுதான் அந்தப் புத்தகம்… (இந்த நூற்றுக்கணக்கு எப்படியென்றால், ஒவ்வொரு தமிழ்ப்பதிப்பகமும் வெளியிட்ட பொச-வின் ஐந்து பாகங்களையும் மாய்ந்துமாய்ந்து படித்திருக்கிறார், பாவம்! சுமார் 20 பதிப்பகங்கள் இந்த மரக்கூழ்  ‘பல்ப்’ வரலாற்று நாவலை வெளியிட்டிருக்கின்றன அல்லவா? மேலும், பாடபேதங்களைப் பார்ப்பது என்பது இம்மாதிரி ஆராய்ச்சியின் முக்கியமான அங்கம் அன்றோ?)

உங்களுக்கு, இதனைப் பற்றிச் சந்தேகம்கிந்தேகம் இருந்தால் – நிஜ உண்மை வரலாறு தெரிய வேண்டுமானால், மகாமகோ எஸ். ராமகிருஷ்ணன் அவர்களைக் கேளுங்கள்! அண்மையில் அவர் ஜப்பான் போய் அணு ஆராய்ச்சி செய்துவிட்டு வந்திருக்கிறார், ஆகவே சோழர் வரலாறு பற்றி நன்றாகவே அறிந்துகொண்டிருப்பார்.

இல்லையென்றால், உங்களுக்கு இலுப்பைப் பூக்கள் மட்டுமே போதுமென்றால் – இருக்கவே இருக்கிறார்கள் மேதகு மதிமாறனாரும், யுவகிருஷ்ணனாரும் – முறையே வியட்நாம் முதல் தில்லானா வரையிலும், வௌவால் முதல் 10ஜி அலைவரிசை வரையிலும் கதம்பமாகக் கலந்தடித்துக் கோலாகலமாகக் குதித்துக்கொண்டு பரிமாறுவார்கள்; மேலும் இவர்கள் அக்கால வரலாறும், தற்கால வரலாறும், ஏன், எதிர்கால வரலாற்றையும் கூட அறியக்கூடிய மகாமகோ பராக்கிரமம் பெற்றவர்கள்; அறிவிலியியல்  எனும் செறிவுசார் புதுத் துறையையே நம் தமிழ்கூறும் நல்லுலகத்திற்குத் தாராளமாகத், தொடர்ந்து  வழங்கிக் கொண்டிருப்பவர்கள், இவர்கள் போன்ற பிதாமகர்கள்! இவர்களிடம் நீங்கள் நிபந்தனையற்றுச் சரணடைந்தால், சோழர்கள் வரலாற்றையும் பற்றியும் அவர்கள், போனால் போகிறது எனச் சிறிது நமக்குப் பரிமாறலாம்…  எதற்கும் கொடுப்பினை என்பது இருக்கவேண்டுமல்லவா? (அதாவது, நமக்கு!)

சரி. எப்படியும், இப்போது #ட்ரென்டிங் டிங் டிங்கெல்லாம் மேற்கண்ட புதுப் புத்தகம்தான்! மன்னிக்கவும்.

-0-0-0-0-0-0-0-0-

… வேலை வெட்டியற்று, சென்னை வெய்யிலில்  இரண்டு நாட்கள் முன்னர்,  மனதாறச் சுற்றிக் களித்துக்கொண்டு நகரச்சூழலின் உரத்த சப்தங்களை, குப்பைகூளங்களைச் சபித்துக் கொண்டிருக்கும் போது, நண்பர் ஒருவர் எனக்கு திடுதிப்பென்று அனுப்பிய எஸ்எம்எஸ் செய்தி என்னவென்றால்,

“கலைஞரை ராஜராஜ சோழனாகவும் ஸ்டாலினை ராஜேந்திர சோழனாகவும் பார்க்கிறேன்”

சுப. வீரபாண்டியன்.

ஆ! அய்யய்யோ!!

திராவிட வ்யாவாரம் போணி ஆவதற்காக, இப்படி ஃபோனிகளுக்கு, திராவிடப் போலிகளுக்கு ஜால்ரா அடித்தா, உயிர் தரிக்க வேண்டும்? சுயலாபத்துக்காக, இப்படியா வரலாற்றைப் புரட்டிப் போடவேண்டும்? அக்கால சோழர்கள் செய்த குற்றம்தான் என்ன? :-( — நம்ப முடியவில்லை, வில்லை, வில்லை, இல்லை… ல்லை… அவரா சொன்னார்? இருக்கும்தான்!

… இதனைப் படித்தவுடன் – எனக்கு விதிர்விதிர்த்து வியர்த்து ஏகோபித்த மாரடைப்பு ஏற்பட்டதால், ப்ளாஸ்டிக் கழிவுகள் பொழுதன்னிக்கும் மிதக்கும் சென்னை மாநகரச் சாலையோரத்தில், அக்கால கல்கீ அவர்களின் ஆஜ்கீ பன்னியின் செல்வனாகச் சுருண்டுச் சுரணையற்றுத் தெருவோரச் சாக்கடையில்  விழுந்தேன். :-(

கருத்துப் படம்: பன்னியின் செல்வன்; பிபிஸி தளத்துக்கு நன்றியுடன்… (என் மயக்கத்தில், நான் என்னையே கண்டுகொண்ட சித்திரம் இதுதான்!)

… கண் இருட்டிக்கொண்டு வர, சிவகாமி ஐஏஎஸ் அவர்கள் சபதம் இட்டுக்கொண்டிருக்கும் காட்சி தெரிந்தது –  “2016ல் முதலையமைச்சர் நான் தான், போங்கடா நீங்க எல்லாரும்!” … தேவையா?

ஊக்க போனஸாக, பார்த்திபன் கனவு காணும்போது விடும் மகாமகோ கொறட்டையும், கூடவே வரும் ரஹ்மானிய பின்னணி இசை டொமுக்குடொமுங்கும்! போதாக்குறைக்கு – மகுடபதி, திரௌபதியின் சிண்டைப் பிடித்திழுக்கும் க்ளைமேக்ஸ் காட்சியும்… ஒர்ரே குழப்படி சத்தியவெள்ளம்தான் போங்கள்!

மூளைக்குடைச்சலும் இருதயம் படபடத்தலும் நிரம்பிய கோர மயக்க நினைவுகள். படுபீதி பயங்கர இரவுக்குதிரைகள் தோற்றன, போங்கள்! (குறிப்பு: எஸ்ரா-விய மொழிபெயர்த்தலில் nightmares என்றால் இரவுக் குதிரைகள்; வேண்டுமானால் nightடுக்கும் mareக்கும் அகராதி விவரணைகளைப் பார்த்துக் கொல்லுங்கள், அகராதி பீடித்த அறிவிலிகளா!)

உடலெல்லாம் கலக்கம் ஏற்பட்டு, வயிறு ஏகத்துக்குக் குமட்டிக் கொண்டு வந்தாலும், நான் திராவிடப் பிரச்சாரகன் அல்லனென்பதால், வாந்தி வரவில்லை. எனக்கு நன்றி.

வீரபாண்டியன் அவர்களுக்கு, இது தேவையா? … …What a fall man, Oh what a fall! :-(

… ஆனால், ஸ்ரீஸ்ரீ சுபவீரபாண்டிய ஸாஸ்திரியார், நிச்சயமாக இப்படித்தான் சொன்னாரா, அப்படியே சொல்லியிருந்தாலும் எந்தப் பின்புலத்தில் சொன்னார் என்பதெல்லாம் எனக்குத் தெரியவில்லை. வழக்கமான செய்தித் திரித்தலாகவும் இருக்கலாம்; ஆனால் கடந்த காலங்களில் இவருடைய பேச்சுகளைக் கேட்டிருப்பவன், படித்திருப்பவன் என்கிற முறையில், இவர் இப்படி சொல்லியிருக்கக் கூடியவர்தான் என்றுதான் தோன்றுகிறது!

மேதகு வீரபாண்டியன் அவர்களுக்கு, வரவர, கொஞ்சம்கூடக் கூச்சமேயில்லாத  நகைச்சுவை உணர்ச்சி மிகமிக அதிகமாகிக் கொண்டே வருகிறது. இது எங்கே போய் முடியும் என்று தெரியவில்லை.

ஆகவே!

-0-0-0-0-0-0-0-0-0-

இவர் இப்படிச் சொன்னாரா என்ன? பாவம்,  இவர். என்ன ஆயிற்றோ?

ஹ்ம்ம்… காலவெள்ளத்தைத் தடுத்து நிறுத்திக் கொஞ்சம் பின்னோக்கிப் பயணம் செய்தால்…

… …சாம்பார் இட்லி வடை ஈட்டிங் ட்ரெய்னிங் காலேஜ் – வேளச்சேரியிலிருந்து தாம்பரம் செல்லும் சாலையில் இருந்த (இப்போதும் இருக்கும்?) SIVET கல்லூரிதான், அக்காலங்களில்  இப்படி கிண்டலாக, அக்கல்லூரி மாணவமணிகளாலேயே சுருக்கிநீட்டி அழைக்கப்பட்டது.

அக்கல்லூரியில் 1980களில் பணியாற்றிக்கொண்டிருந்தவர் தாம் இந்த வீரபாண்டியனார் அவர்கள்; இவர்,  ‘முரட்டுக்காளை,’  ‘சகல கலா வல்லவன்’ போன்ற ஆஸ்கர் அவார்ட் பெற்றிருக்கக்கூடிய ரஜினிகாந்திய, கமல்ஹாஸ்ய  திரைப்படங்களை இயக்கிய இயக்குநர் மகாமகோ எஸ்பி முத்துராமன் அவர்களின் அன்புச் சகோதரரும் கூட! எதற்கு இதனைச் சொல்லவருகிறேன் என்றால், தமிழ வாழ்க்கை நியதிப்படி, அண்ணன் பிலிம் எடுத்தால், தம்பி பிலிம் காட்டுவார்தானே!

சரி. அச்சமயம் – அவருடைய இட்லிவடைசாம்பார் மாணவர்களின் மரியாதைக்கும் அன்புக்கும் நட்புக்கும் உரியவராகத்தான் திகழ்ந்தார் இந்த சுப.வீ என்பது, என் நினைவு – குறைந்த பட்சம் என் அருமை நண்பர்களில் ஒருவன், இப்போதும் அப்படித்தான் நினைக்கிறான். ஆகவே, அவனை மன்னித்து விடலாம். ஆனால், பல சமயங்களில், காலத்தின் கந்தறகோளம் என்பது பொறுக்கமுடியாததுதான்… ஹ்ம்ம்ம்…

… கடந்த பலபத்தாண்டுகளாக, அவ்வப்போது இந்த மனிதரின் பேச்சுக்களை எழுத்துகளை கேட்கும்/படிக்கும்போதெல்லாம் – எனக்கு மகத்தான ஆச்சரியம்தான். ஏன் இப்படியானது? திராவிடஜோதியில் ஐக்கியமானால், புத்திசாலிகளும், செயலூக்கம் கொண்டவர்களும்கூட மூளையைக் கழற்றிக் கடாசி விடுவார்களோ?

அல்லது – திராவிட இயக்கங்களில், அற்ப ஜால்ராக்களுக்கும் சராசரிச் சொம்புகளுக்கும் மட்டுமேதான் இடம் என்று ஆகி விட்டபடியால், உயிர் தரிப்பதற்காக – வாழ்வாதாரத்துக்காக,  ‘புல்லுக்கும் ஆங்கே பொசியும்’ வரும்படிகளுக்காக – படிப்பறிவு பெற்றவர்களுக்கும் சிந்தனையாளர்களுக்கும்கூட இப்படிப்பட்ட கோமாளி வேடங்கள் போடவேண்டியிருக்கிறதா?

பரிதாபமாகவே இருக்கிறது. :-(

-0-0-0-0-0-0-0-

அடுத்த சில நாட்களில் சுப.வீரபாண்டியனாரிடமிருந்து, இவ்வறிக்கைகளையும் எதிர்பார்க்கலாமோ?

“தயாளு அம்மையாரைத் திருபுவனமாதேவியாகவும், துர்கா அம்மையாரை வானவன் மாதேவியாகவும், உதயநிதியை இரண்டாம் ராஜராஜசோழனாகவும் பார்க்கிறேன்!”

உப  வீரபாண்டியன்

“அழகிரி, கனிமொழிகளையும், கலாநிதி-தயாநிதிகளையும், எவ்வளவு முயற்சிசெய்தும் என்னால் துளிக்கூட, அவர்களைச் சோழர்களாகப்  பார்க்கவே முடியவில்லை. என் மூக்குக் கண்ணாடியை மாற்றவேண்டுமோ? அல்லது என்னுடைய ஜால்ராவின் விட்டம் பெரிதாகிவிட்டதால், பலவிஷயங்களைப் பார்க்கவே முடிவதில்லையோ?”

அதி உப வீரபாண்டியன்.

“அய்யகோ! காணுமிடங்களிலெல்லாம் சோழர்களைப் பார்த்துப் பார்த்து, நானே இப்படிச் சோழியன் ஆகிவிட்டேனே! என் குடுமி ஏன் இப்படி சும்மாச்-சும்மா, அநியாயத்துக்கு ஆடுகிறது? ஆரியச் சதியோ??”

அதீத உப்புமா வீரபாண்டியன்.

-0-0-0-0-0-0-0-

பாண்டியர்களைச் சோழர்கள் ஒழித்தார்களே! ஏன், வீரபாண்டியனையே சோழர்கள் ஒழித்தார்களே? பொன்னியின்செல்வன் நினைவிருக்கிறதா? பழுவேட்டரையர், நந்தினி, ஆபத்துதவிகள் போன்றவையெல்லாம்?  ஆக இந்த சுப வீரபாண்டியனையும் இக்கால சோழர்கள், ஜால்ரா காரியங்கள் முடிந்தவுடன் கைகழுவித் துரத்தி விடுவார்களோ?  இந்த வரலாற்றுண்மையைக் கூட அறியாதவரா நம் சுப.வீ?

…எது எப்படியோ, இப்போது எனது மிக சந்தேகங்களுக்கும் சிந்தனைகளுக்கும் வருவோம்… எனக்கு, இந்த நவீன ஸாஸ்திரியார், ஏதோ குசும்புடன், பொடி வைத்துப் பூடகமாகப் பல விஷயங்களைச் சொல்லவருவது புரிகிறது – அதனால்தான்!  தலையில் அடித்துக்கொண்டு ஒவ்வொன்றாக, அவற்றைப் பார்ப்போமா?