மும்பய், பல பேராசிரியர்கள், சில மாணவர்கள் – குறிப்புகள்
March 19, 2016
கடந்த சில தினங்களை மும்பய் மாநகரில் கழிக்கவேண்டியிருந்தது; என்னுடைய நேரம், ஆனந்தமாக – டாடா சமூக அறிவியல் கழகம் (Tata Institute of Social Sciences), ஹோமிபாபா அறிவியல் கல்வி மையம் (Homi Bhabha Centre for Science Education ) சார்ந்த பல போற்றத்தக்க பேராசிரியர்களுடன் ‘அதிகாரபூர்வமாகவும்,’ சிலபல மாணவர்களுடன் இலக்கற்ற உரையாடல்களுடனும் கழிந்தது. (பின்புலம்: அரசுப் பள்ளிகள், கல்வி, நாம் என்ன செய்யவேண்டும், எந்தவகையான தொழில்நுட்பங்களை நாம் உபயோகிக்கலாம், ஆசிரியர்களுக்கு உதவுவது எப்படி, பாரதமுழுவதற்குமான வீச்சை ஏகோபித்துக் கட்டியெழுப்புவது எப்படி… … இன்னபிற)
ஆனால், பேச்சு பேச்சு பேச்சு பேச்சு பேச்சு பேச்சு… … Read the rest of this entry »
சொந்தமாகக் காயலான் கடை நடத்துவது எப்படி
September 19, 2015
(அல்லது) வீட்டிலிருக்கும் பொருட்களை வைத்து தரைதுடைப்பான் (‘மாப்’) செய்வது எப்படி…
“இந்தியாவில் இப்படியொரு சமூகவியல் ஆராய்ச்சி நடக்கத்தான் கூடுமா?”
January 12, 2015
சரி. அதன் சாராம்சத்தைக் குறிப்பிடுவதற்கு முன்னால் – ஏன் இதனை அனுப்பினான் என்ற கேள்வி எனக்குள் எழும்பி என்னை அரித்ததைக் குறிப்பிடவேண்டும். “ஏண்டா, நான் இதைப் படிக்கவேண்டும்?” எனக் கேட்டதற்குப் பதில் “ஃபெர்கூஸன் நிகழ்ச்சி!” – ஒரு கருப்பன் அக்கிரமமாகத் தண்டிக்கப்பட்டமை + பின்விளைவுகள். அமெரிக்காவே பற்றியெறிகிறதே தெரியாதா, அறிவிலியே! அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் ஒழிந்து, இனவாதம் நொறுங்கும் நாள் வெகுதூரத்தில் இல்லை!”
<இங்கு, பெங்காலிபாபுவின் உணர்ச்சிகளைப் பொங்கவைக்கும், முக நரம்புகளைத் தெறிக்கவைக்கும், ரத்தத்தைச் சுண்டவைக்கும், உட்கார்ந்த இடத்திலிருந்தே முஷ்டிதூக்கிய லால்ஸலாம் (=புரட்சிகர செவ்வணக்கம்!) ஒன்றை இலவச இணைப்பாக கற்பனை செய்துகொள்ளுங்கள்!>
ஒரு வழியாகச் சென்றவாரம்தான் அதனைச் சுமார் இரண்டு மணி நேரம் செலவழித்துக் கவனமாகப் படித்தேன். இருந்தாலும், பெங்காலிபாபுவால் சுட்டப்பட்டதே? ஒவ்வொரு வரியையும் உன்னிப்பாகப் படிக்கவேண்டுமே! பின்னர் தானே, வரிக்கு வரியாகவும், சாராம்சமாகவும் விமர்சனம் செய்ய முடியும்? ஆகவே. (அந்த ஆவணம்: Are Emily & Greg more employable than Lakisha & Jamal? A field experiment on labor market – authored by Mariyann Bertrand & Senthil Mullainathan – மரியான் பெர்ட்ரன்ட் & செந்தில் முல்லைநாதன் (ஆ! தமிழர்!!) எழுதிய – “லகிஷா, ஜமால்களை விட எமிலி, க்ரெக்குகளுக்கு வேலை கிடைப்பது சுளுவா? வேலைவாய்ப்புச் சந்தையிலொரு களப் பரிசோதனை“)
இது ஒரு சராசரித்தர ஆராய்ச்சி ஆவணம்தான். என் நோக்கில் – இவ்வாவணம், ஒரு பரிசோதனை அளவில் இருக்கிறதே தவிர ஒரு சீரிய ஆய்வு என்கிற முறையில் இல்லை. பல சிடுக்கல்கள் – ஆனால் வெகுசுலபமான சிடுக்கவிழ்த்தல்கள்!
education: a taxonomy towards understanding the beastess!
December 21, 2013
You see, every once in a while, some guys (peace be upon them, poor things) become unfortunate enough to take part in my random training sessions – wherein I pretend to bestow my infinite wisdom on an otherwise normal and happy bunch of people; there was one such workshop that I conducted a couple of weeks back, in which a few of us discussed the various angles / prisms (or axes, if you will) through which one can see the myriad facets of that phantasmagorical beastess (yes, education is a female!) called education; this note was circulated to seed some discussions and here it is, as some food for your thoughts, that is, if you are the type which likes to think…
But then, this is a rather looooong document, that has taken very many years of practical experience, observation and a sort of reasonable scholarship to get assembled – and so some patience is advised. If you do not have the patience, you please stop right here. And, go away. Seriously.
-0-0-0-0-0-0-0-0-0-
In this document, we would look at the common ways of stereotyping education in terms of what sociologists call their sociological categories, Ideal Types.
“An ideal type is formed from characteristics and elements of the given phenomena, but it is not meant to correspond to all of the characteristics of any one particular case. It is not meant to refer to perfect things, moral ideals nor to statistical averages but rather to stress certain elements common to most cases of the given phenomena.” (The methodology of the social sciences’ – Max Weber – a very fine text; some details below)
The methodology of social sciences / Max Weber / 1949 / The Free Press, Glencoe, Illinois; this is one of the books that I keep getting back to, when I have some fundamental doubts about categorizations – sociological and much else! Strongly recommended for anyone who wants to seriously study societal dynamics and dialectics…
Simply put, the world of ideal types merely allows one to stereotype, simplify and attempt to slot – and then to grapple with things – such as white and black, so that we can easily pretend to understand things.
But you see, the world is NEVER defined in terms of black and white. It has myriad hues – it is a true celebration of gray areas.
Salutations to thee, the Goddess of the Great Gray!
the legend of matajuro
September 20, 2013
One of the most ‘deep’ and clueful stories in the yoga – dhyaana – buddhism – shinto – zen – performing_martial_arts continuum, in my humble opinion, is the story of Yagyu Matajuro.
However, nowhere on the web could one find a good coverage or an even a faithful reproduction of the story. It is in this context that I am reproducing here, the story as retold / written by Dave Lowry (Autumn Lightning – The education of an American Samurai / Shambala / 1985 / isbn 1 57062 115 2) in his eminently readable autobiographical work.
This story is narrated in ‘Autumn Lightning’ in the context of ‘zanshin’ – constant peripheral awareness, concentration and attention at all times – the ‘continuing mind,’ if you will.
And, I have used the story – many a time, in my sessions / training programmes – in significantly useful ways – whether it was for newbie employees / team members or for school going adolescent kids.
I have been fortunate enough to have been privy to very interesting discussions and thought fragments on that beast called ‘work ethic‘ and its cousins ‘unswerving focus‘ & ‘awareness‘ – subsequent to group readings of this legend and improvised theatrical enactments based on it. I used to have a loosely translated Tamil version of this legend fogr distribution to Tamil knowing kids, but I seem to have misplaced it, which is rather sad, but then…
‘rote learning’ is bloody important!
July 6, 2013
To make sense of this post, the previous post on the topic should perhaps be read. It would at least, provide some semblance of a context and continuity.
Here are the frequently avoided answers to the (should be) frequently asked questions on rote…
What is ‘rote memorization?’
I would define it as the ability to recall in a snap, certain ideas (or ‘facts,’ if you will) with very little effort or thought (or ‘logical thinking,’ if you will) – to build on these basic facts and the ability to act upon them in applicable & relevant domains.
This would be in terms of arithmetic operations, instantaneous responses to emergent situations, recalling of applicable processes and logic, recalling of mapped entities etc etc. Read the rest of this entry »
rote memorization is important
July 5, 2013
Yes.
Rote memorization is an important aspect of learning and we do it all the time.
But most of us hate to admit to that – perhaps because it is not considered kewl to have such antediluvian notions. It is not postmodern. It is not hip!
Whenever one comes across this much maligned term called ‘mugging’ – the immediate thing which a given ‘avant garde,’ ‘knowledgeable’ & ‘alternative’ parent (purely self assessment, so pardon them) does is to choke, gag and vehemently say that he/she is against all mugging… Read the rest of this entry »
யுவகிருஷ்ணா அவர்களும், பாவப்பட்ட வௌவால்களும்
October 22, 2012
… இன்னாங்கடா டாய்… ^% $ # @ ! & (அல்லது) இணையத்தில் அ-அறிவியல், அ-சட்டுத்தனம், அ-யோக்கியம், அ-பத்தம், அ-புரிதல் – என்கிற சிறிது ரசக்குறைவான முந்தைய இடுகையைப் படித்தீர்களா?
எல்லாம் என் மாணவர்களால் வந்த வினை – அவர்களை பத்ரி சேஷாத்ரி, அருண் நரசிம்மன் தளங்கள் போன்ற சில வலை முகவரிகளுக்குச் சென்று அங்கு உள்ள, நாங்கள் விலாவாரியாகப் படித்து, அவதானித்திருந்த அறிவியல் பற்றி, தமிழில் இருந்த செய்திகளைப் படித்து (அணுவுலை உட்பட), தமிழில் கட்டுரைகள் எழுதுமாறு பணித்திருந்தேன்.
ஏன்?
எங்கள் பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு ஆங்கிலவழிக் கல்விதான் லபித்திருக்கிறது – எனக்கோ, தமிழிலும் அறிவியல் பற்றி அழகாக எழுதுபவர்கள் இருக்கின்றனர் – அவர்களைக் குழந்தைகளுக்கு அறிமுகம் செய்ய வேண்டுமென்ற ஆவல். தமிழிலும் அறிவியல் பற்றி, வாயோர நுரைதள்ளாத் தமிழில் தெளிவாக எழுதுவது முடியும் என்கிற அபிப்ராயம் / வெறி, எஸ் என் நாகராசனுக்கும், சுஜாதாவுக்கும், கி கஸ்தூரிரங்கனுக்கும் அப்பாலும் அறிவியல் பற்றி ஆழ்ந்த புரிதல்களுடன் எழுதுபவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்கிற எண்ணம்… என் செய்வது!
ஹ்ம்ம். எல்லாம் பத்ரி சேஷாத்ரி அவர்களால் வந்த வினை.
othisaivu.in 