அய்யா லெனி,

உங்கள் மின்னஞ்சல் கிடைத்தது, நன்றி.

திடுதிப்பென்று, பலப்பல நாட்களுக்குப் பின் ஒரு புத்தம்புதிதான செய்தி வந்துவிட்டபடியால் திகைப்பில், எழவு  கொஞ்சம் பேரானந்தமாகிவிட்டது. (=grandson happiness made left  © எஸ்ரா, 2018)

எது எப்படியோ – நானும் ஒரு தமிழ் எழுத்தாளனாகி ‘மாஸ்டர் ஆஃப் ஆல் சப்ஜாட் சப்ஜெக்ட்ஸ்’ தர உலகப் புகழ்வாய்ந்தவனாக ஆகிக்கொண்டிருக்கிறேனோ என்ற சந்தேகம் எனக்குக் கொஞ்ச நாட்களாகவே இருந்துகொண்டிருந்தாலும் – உங்கள் கடிதத்தால் அது ஊர்ஜிதம் செய்யப்பட்டுவிட்டது. நன்றி! நன்றி!! நன்றி!!!

ஆகவே, அஹோ கேளும் பிள்ளாய்.

0. மாட்டேன். நீங்கள் சொன்ன விஷயத்தை எழுத மாட்டேன். (நன்றி: மணிரத்னம்)

1. நான் நடு நிலைமைக்காரன் கிடையாது.

2.  ஞானக்கண்ணால் அனைவற்றையும் பார்த்து, எல்லாவற்றுக்கும் என் மேலான கருத்து தெரிவிக்கும் அவதூதத் திறனை வளர்த்துக்கொள்வதில் எனக்கு விருப்பமில்லை. எனக்கு அந்தத் திறமை வாய்க்கவில்லை. என்ன செய்வது, சொல்லுங்கள்.

3. எனக்கு, இந்த எஸ்வி சேகர் என்ன சொன்னார் எனத் தெரிந்துதெளிந்து ஆராய்ந்துகொண்டிருக்க அவகாசமில்லை. பொதுவாகவே, நான், எனக்கு ஆர்வமற்ற துறைகளில்/விஷயங்களில் மூழ்கி முக்குளிப்பதை விரும்பாதவன். ஆகவே, நீங்கள் சொல்வதைச் சரியென்று எடுத்துக்கொள்கிறேன்.

4. மேலும் அவர் என்ன சொன்னார் என்பதைப் பற்றி நீங்கள் விலாவாரியாக எழுதினால் அதனையும் பிரசுரிக்கிறேன். ஏனெனில் நடிகர்களையும் பிற சினிமாக் கோமாளிகளையும் உன்னிப்பாகக் கவனித்து, நாம் சுயமுன்னேற்ற எழவைத் தொடர்ந்து அடைந்துகொண்டிருக்கிறோம் என்பதை நான் சர்வ நிச்சயமாக உணர்ந்திருக்கிறேன்.

5. ‘பெண் பத்திரிகையாளர்களை அவர் இழிவு படுத்தினார்’ என்று எழுதுகிறீர்கள். நான் ஆண் பத்திரிகையாளர்களை இழிவு படுத்தி வருபவன். ஆக, என்னைப்போன்ற பித்தளைக்கு ஈயத்தைப் பார்த்து இளிக்கமுடியாது.

6. பொங்கல் வைப்பதற்கு எவ்வளவோ விஷயங்கள் இருக்கின்றன. உதாரணத்துக்குப் பயத்தம்பருப்பு. கிலோ ரூ 98 மட்டுமே.  அடுத்த காட்டுரை இதைப் பற்றிதான்.

7. என் வாழ்நாளும் கம்மியாகிக்கொண்டே வருகிறது.  உங்களுடையதும்தான். ஆகவே பிறவழிகளில் நம் சக்தியை அழிவுபூர்வமாகச் செலவழிப்பதே சாலச் சிறந்தது.