| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

ஹ்ம்ம்ம்… இந்தப் பைத்தியக்காரத் தனமான காரணத்திற்கும் அப்பாற்பட்டு இன்னொரு மூல காரணமும் இருக்கிறது. அது: என்னுடைய பாரதம் மஹோன்னதமானது! (26/01/2015); இது எனக்கு மிகமிக முக்கியம்.

அதே சமயம் — என்னால் கண்ணை மூடிக்கொண்டு மதங்களைக் கரித்துக்கொட்டுவது, மேட்டிமைத்தனத்துடன் ‘நான் கடவுள் நம்பிக்கையற்றவன், ஆகவே நான் உன்னைவிட உயர்ந்தவன்!’ என மினுக்கிக்கொண்டு அலைவது போன்ற முட்டாள் செயல்பாடுகளில் ஈடுபட முடியாது. விடுதலை வீரமணிகள்போல விடலைத்தனமாக, கயமைத்தனமாக செயல்பட முடியாது.  மதங்கள் நம்முடைய பண்பாட்டுக்கும் மானுடமேன்மைக்கும் அளித்துள்ள, தொடர்ந்து கொடுத்துக்கொண்டிருக்கும் பங்களிப்பை மதிப்பவன் நான். அதே சமயம் – மற்றெந்த மானுட நிறுவனங்களையும் போலவே அதிலும் உள்ள கசண்டுகள் நீக்கப்பட்டு, தொடர்ந்து செழுமை செய்யப் படவேண்டும் என்ற எண்ணமும் உடையவன் நான்.

இதுவரை எழுதியுள்ளவைகளில் பலமுறை, நடைமுறை (இந்திய) இஸ்லாம் பற்றிய, இச்சமூகத்தின் இளைஞர்களை மேலெழுப்பிச் செல்லவேண்டியதன் அவசியத்தைப் பற்றிய –  என் ஆதங்கங்களை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறேன்.  இது தொடர்பாக, என்னை ஒரு இஸ்லாமியஎதிர்வெறியனாகச் சித்திரித்து, முட்டாள்தனமாக வசைபாடிய நம் செல்லத் தமிழக ஜிஹாதி அரைகுறைகளிடமிருந்து அன்பும்கருணையும் சொட்டும் எதிர்வினைகளைப் பெற்றுக்கொள்ளும் பாக்கியமும் பெற்றுள்ளேன்.  அவர்கள் நீடூழி வாழ்க.

ஆனாலும் இந்தப் பதிவை எழுதவேண்டாம் எனத்தான் நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன் – ஏற்கனவே தேவைக்கதிகமாக வெறுப்பாளர்களை சந்தோஷமாகச் சம்பாதித்து வைத்திருக்கிறேன் – ஆக எதற்குச் சகதியில் மேலும் ஈடுபடவேண்டும் என எண்ணிக்கொண்டிருந்தேன். ஆனால், ஒரு இளம் நண்பனின் நிர்பந்தத்தின்பேரில் இதனைச் செய்கிறேன். ஏனெனில் இவனுடன் இந்தப் பதிவு (=ஜிஹாத், ஜிலேபி, ஜிகர்தண்டா 10/04/2015) தொடர்பாக ஒரு உரையாடல் நிகழ்ந்தது, ஆகவே இவற்றைப் பற்றி எழுதியே ஆகவேண்டும் என்கிறான்.

அவன் பார்வையில் – முஸ்லீம் இளைஞர்களுக்கெனவாவது உதவிகள் செய்யக்கூடிய வளமான ஸ்திதியில், சமூகப் பொறுப்புகளில் இருந்துகொண்டு – ஆனால் அதற்காக, ஒரு துரும்பைக் கூட அசைக்காமல், ஆக்கபூர்வ பணி செய்யவேசெய்யாமல் – மாறாக வெறுப்பை மட்டும் தூண்டிக்கொண்டு மட்டுமே – ஜீவித்திருக்கும் முஸ்லீம் சமூகத் தலைவர்கள்தாம் இருக்கும்போது, இப்படிப்பட்ட வெளியாட்கள் தொடர்பான விஷயங்களும், கருத்துகளும் வெளிவரவேண்டும் என்பது முக்கியம். அதாவது/ஆகவே முஸ்லீம்களுக்கு நான் சந்தர்ப்பவசத்தால் செய்திருக்கக்கூடிய சிலபல உதவிகளும் வெளிவரவேண்டும் என்பது. ஏனெனில் – அவனும் என்னால் ஒரு நல்ல வேலையில் சேர்க்கப்பட்ட சூட்டிகையான பையன்தான்.

என்னுடைய சார்பு என்னவென்றால் – பத்துப் பதினைந்து வருடங்களுக்கு முன் நடந்தவைகளைப் பற்றி, ஏன் இன்னமும் பேசிக் கொண்டிருக்கவேண்டும், இனிமேல் நடக்கவேண்டியதைப் பார்ப்போம் என்பது. ஆனால் அவன் பார்வையில் (கொஞ்சம் யோசித்தால், என் பார்வையிலும் கூட) சில விஷயங்கள் இன்னமும் கடுமை ஆகிக்கொண்டிருப்பதாகத்தான் படுகிறது. மதவெறியும், ஒற்றைப்படை தரிசன(!) கறுப்புக்கண்ணாடிகளும், கேவலமான தலைமைகளும்தான் அதிகமாகிக்கொண்டிருக்கின்றன; அறிவியலும், மானுடமேன்மையும் மேலெடுத்துச் செல்லப்படுவதற்கு பதிலாக – கண்மூடித் தனமும், மதவெறியும் வளர்க்கப்படுவது சரியில்லை.

மேலும், நம் தமிழ் நாட்டிலேயேகூட, ஒரு சிறுபான்மையினர், தாங்கள் ஒரு வெறும் ஸுன்னி முஸ்லீம்களாக இருப்பதினாலேயே, கண்களை மூடிக்கொண்டு இந்த இஸ்லாமிக்ஸ்டேட் பொறுக்கிகளுக்கு கொடுக்கும் ஆதரவு என்னை மிகவும் வருத்தத்திலும், கோபத்திலும் ஆழ்த்துகிறது.

க்றிஸ்தவர்கள், ஷியாக்கள், யேஸீதிகள், கர்ட்கள் என லட்சக்கணக்கானவர்களைக் கொன்றதற்கு/கொல்வதற்கு அப்பால், சிறு பிஞ்சுக் குழந்தைகளைக் கொல்வதற்கு அப்பால் – எவ்வளவு அழகான, அப்பழுக்கற்ற தலைவர்களான, நேர்மையாளர்களான ஸுன்னிகளையேகூடக் கொன்றிருக்கிறார்கள், இந்த ஸுன்னிமுதல்வாத இஸ்லாமிக்ஸ்டேட் அரைகுறைகள் – என்பதைக் கூட அறியாதவர்கள் இவர்கள்.

… கூடியவிரைவில் இவர்களெல்லாம் சேர்ந்து, ஷியா வகுப்பினருக்குச் சொந்தமான, சென்னையின் ஆயிரம்விளக்கு மசூதியை இடித்துத் தரைமட்டமாக்கி விடுவார்களோ எனக் கூடச் சஞ்சலப்பட வைக்கிறது. யாராவது கேட்டால் இப்படிச் சொல்லிவிடலாம்:

“எங்கள் முஸ்லீம்களுக்குள் பிரச்சினை, நாங்களே தீர்த்துக்கொள்கிறோம், நீ வொன் வேலய பாத்துக்கினு போய்க்கினே இரு, ஸர்யா நைய்னா??

ஆகவே.

இவன் ஒரு இந்திய முஸ்லீம். தமிழன். கணினி பொட்டிதட்டும் சோம்பேறி குமாஸ்தாவேலையை விட்டுவிட்டு அமெரிக்காவில் மேற்படிப்பு படித்துக் கொண்டிருப்பவன். பலதடவை ‘பாதுகாப்பாக நீ அமெரிக்காவில் உட்கார்ந்துகொண்டிருந்தால், உங்கள் சமூகம் இங்கு என்னாவது?‘ என கொஞ்சம் தந்திரத்துடன் அவனிடம் கேட்டிருக்கிறேன். இந்த உணர்ச்சிவசப்படல் கொக்கிகளுக்கெல்லாம் பதிலாக – அவன் சொல்வது என்னவென்றால் – ‘நான் அவர்கள் செய்வதற்குப் பொறுப்பாக முடியாது. மேலும் என்னிடம் தலைமைதாங்கும் பண்புகள் இல்லை!‘

… இவனைப் போன்றவர்கள்  – உலக அனுபவமும், செறிவடைந்த எண்ணக்கூறுகளும், செயலூக்கமும் மிக்கவர்கள், தொடர்ந்து உரையாடலில் ஈடுபடுபவர்கள் – இந்தியாவுக்குத் திரும்பிவந்து அரசியலில் ஈடுபட்டால், நடைமுறை இஸ்லாமை மேம்படுத்தும் செயற்பாடுகள் மதத்தலைவர்களிடமிருந்து, வெறுப்புமுதல்வாதிகளிடமிருந்து, ஜிஹாதிஅரைகுறைகளிடமிருந்து, பயபீதி வதந்திபரப்பாளர்களிடமிருந்து மீட்கப் படலாமென்பது என் எண்ணம்.

ஹ்ம்ம், பார்க்கலாம்.  நல்லவைதான் நீண்டகால நோக்கில் நடக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தாலும், நடைமுறை தினசரி நடப்புகள் அலுப்பைத்தான், அவநம்பிக்கையைத்தான் தருகின்றன.

இருந்தாலும் எனக்கு நம்பிக்கையுடன் இருக்கவே ஆசை.

ஆக, இந்த இளைஞன் தரும் அழுத்ததினாலும், ஊக்கத்தினாலும்தான் நான் இவற்றையெல்லாம் எழுதுகிறேன்…

(தொடரும்) —>>> எல்லாம் சரி, நான் யார், முஸ்லீம்களைப் பற்றி எழுதுவதற்கு++