-0-0-0-0-0-0-

புதிய கவித்துவ மொழியில் உணர்ச்சிபூர்வமாக கிளைவிடுகின்றன வரிகள்.  அதில் வெளிப்படும் படிமங்களும் உவமைகளும் சிறப்பாக உள்ளன.

அந்த வரியைச் சட்டென வாசித்துக் கடந்து போய்விடக்கூடாது. மெல்ல அசைபோட்டுக் கொண்டேயிருக்க வேண்டும். தொலைவிலிருந்து பசியாற்றும் பழம் என்பது ஒரு புது அனுபவம். அது தான் இக்கவிதையின் திறவுகோல். அதன் வழியே தான் பிரிவு அடையாளப்படுத்தபடுகிறது.

இக் கவிதைகளின் தனித்துவம் எளிய வார்த்தைகளின் வழியே உருவாகும் மகத்தான அனுபவங்களாகும்.

மாயாவின் கவிதைகளில் பெருமளவு புதிய சொற்கள். பிரயோகங்களைக் காணமுடிகிறது.

காணும் உலகை காணா உலகாக மாற்றும் விந்தையே கவிதையின் சூட்சுமம். இக்கவிதையில் சூரியன் எலுமிச்சையென உருமாறுவதுடன் உலகின் மிகப்பெரிய குவளையில் தளும்புகிறது லெமன் டீ என நீளும் மூன்றாவது வரியின் வழியே தரும் முற்றிலும் புதிய அனுபவம் உருவாகிறது. கறுத்துக் கொண்டிருக்கும் தேநீர் உறவின் குறீயிடாக மாறுகிறது. கடைசி வரிக்கேள்வி என்பது இயலாமையை. தவிப்பை சுட்டுவதாகவே உணர்ந்தேன்

கயிற்றில் நடக்கும் சிறுமிக்குப் பயமிருக்காது.  அந்தரத்தில் நடப்பதை அவள் வியப்பாகக் கருதமாட்டாள். வாழ்க்கை நெருக்கடியே அவளை அந்தரத்தில் நடக்க வைக்கிறது. ஆனால் அக்காட்சி பார்வையாளர்களுக்கு வியப்பாக இருக்கும், மாயாவின் கவிதைகளும் அது போன்றவையே.

-0-0-0-0-0-0-

அதிர்ச்சி #2:

அதிர்ச்சி #3:

ஆனால், அவருடைய அறிவிப்பை மீண்டும் உன்னிப்பாக, கவனத்துடன் படித்ததில்,  அவருடைய வாசகர்களின் பற்களும் உடைக்கப்பட்டிருக்கின்றன எனவும் தோன்றுகிறது. ஆனால் இந்தச் சோகச் சம்பவத்தை அவர் – தனக்கே உரித்தான பரந்த மனப்பான்மையுடன் – இலக்கியம் சினிமா ஓவியம் வரலாறு புத்தகவாசிப்பு – போன்றவைகளின் ஊடாக அணுகியிருப்பது போற்றத்தக்கது.

ஆனால், பிரச்சினையென்னவென்றால், உண்மை என்னவென்றால் – அனைத்துவிதமான இலக்கியப் பற்களும் உடைக்கப் பட்டிருக்கின்றன.

நாட்டில் சகிப்புத் தன்மை குறைந்துகொண்டே வருகிறது. நாடு போகிற போக்கே சரியில்லை.

ஆகவே, நான் அணிந்து கொண்டிருக்கும் என் கிழிந்த கோமணத்தை – வருத்தத்துடன், அதிர்ச்சியுடன் இந்திய ஜனாதிபதியிடம் நேரடியாகத் திருப்பிவிடலாமா என யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறேன். அல்லது ‘டிஸ்கவரி புக் பேலஸ்’ நண்பர்கள், இப்படித் திருப்பப்படும் கோமணங்களைத் தொகுத்து அவர்களே அனுப்பினாலும் சரி.

சரி,  நீங்கள் என்ன செய்யப்போகிறீர்கள்?