| ஒத்திசைவு | प्रत्याह्वय | resonance |

12 Responses to “டீடலஸ், இகரஸ் – நான்கு குறிப்புகள் (=கொஞ்சம் தொன்மம் + கொஞ்சம் ஸானெட்+ கொஞ்சம் தவிப்பு)”

1. m ravi chandran Says:

   
   October 15, 2013 at 14:30

   this is a very good piece of writing. i thank you for this. Your translation – in the debate ‘fidelity vs. beauty’ scores well – with your rendering of “ko putra sog”.

   Your reference to J B S Halldane is a proof of your honesty in that long after you have disowned dialectical materialism, you still think it fit to inform your readers of the greatness of Halldane.

   I think this translation should not go the way of your transation of Mahatma Gandhi. Pl take time off to publish the epic stories in Tamil.Marxists will love to read them, knowing how much Marx loved the epics and how he read them ” year after year” as Paul Lafargue testifies.

   There is so much we can do , such of us who love Tamil , without hating other languages or cultures.
   My best wishes to you and the lucky children you teach. Our hope lies in them.
   Ravichandran

   Reply
   • ramasami Says:

     
     October 15, 2013 at 19:42

     Dear Sir, thanks for all the kind words.

     Am really happy that, one more soul is able to relate to that great man called Haldane. Thanks.

     I noted your point about the state of my translation of the Bapuji book.

     __r.

     Reply
2. bseshadri Says:

   
   October 15, 2013 at 16:49

   ராம்,

   உங்கள் மாணவர்களின் ஆங்கிலம் தமிழைவிடச் சிறப்பாக உள்ளது என்றால் காரணம் நீங்கள்தான்! ஆங்கிலவழிக் கல்விதானே கற்றுத் தருகிறீர்கள். பின் எப்படி தமிழில் சொல்வளம் பெருகும்?

   இந்தத் தொடர் நன்றாக உள்ளது! (என் பெண்ணுக்கு Alfred Church எழுதியுள்ள The Iliad for Children & The Odyssey for Children இரண்டும் வாங்கிக்கொண்டுத்துள்ளேன். படித்துக்கொண்டிருக்கிறாள். உங்கள் மாணவர்கள் நேரடியாக இப்புத்தகங்கள் இரண்டும் படிக்க முற்படுவதற்குமுன் எளிதாகத் தாங்களே படிக்க விரும்பினால் இந்த இரண்டு புத்தகங்கள் உதவலாம்.)

   Reply
3. ramasami Says:

   
   October 15, 2013 at 18:17

   அய்யா பத்ரி:

   1. நான் தமிழ் வழிக் கல்வி கொடுக்கத்தான் ஆசை. நான் தமிழ் வழிக்கல்வி மூலம்தான் படித்தேன். இதில் பெருமையுள்ளவன் தான் – இதனால் பல நடைமுறைப் பிரச்சினைகளை எதிர்கொண்டு மீள வேண்டியிருந்தது என்றாலும்…

   ஆனால், நீங்கள் எழுதியிருக்கிற:

   >> காரணம் நீங்கள்தான்! ஆங்கிலவழிக்
   >> கல்விதானே கற்றுத் தருகிறீர்கள். பின்
   >> எப்படி தமிழில் சொல்வளம் பெருகும்?

   … விஷயம் எளிமையான புரிதலுக்குட்படாத சிக்கல் – குறைந்த பட்சம் என்னிடம் ஸில்வர் புல்லெட் இல்லாத பெரிய சிக்கல்… இதைப் பற்றி ஒரு 5000 வார்த்தைக் கட்டுரையே எழுதியிருந்தேன். ஒரு வெறுப்புற்ற தருணத்தில் கிழித்து எரித்தேன்.

   இதில் முக்கியமாக, ஐந்து பிரச்சினைகள்:

   அ) நான் தமிழ் வழியாக (சில முக்கியமான, தமிழ்க் கலாச்சாரம் சார்ந்தவைகளை) படிப்பிக்க முனைந்த போது – பல பெற்றோர்கள், பள்ளிக்கும் வந்து நிர்வாகத்துடன் சண்டையே போட்டனர் – அவர்கள் பார்வையில், தங்கள் குழந்தைகளை ஆங்கிலத்தில் தேர்ச்சி பெறுவதற்குத்தான் பள்ளிக்கே அனுப்புகிறார்கள் (என் பள்ளியும் ஒரு மிக நல்ல ஆங்கில வழிப் பள்ளிதான்; தமிழும் கற்றுக் கொடுக்கும் பள்ளிதான்) – ஏன் இந்த பைத்தியக்காரன் வகுப்பில் தமிழில் பேசுகிறான் என்று. என் காலரை இரண்டு தடவை பிடித்திருக்கிறார்கள். ஒரு தடவை சாக்கடையில் தள்ளப் பட்டிருக்கிறேன். நான் இந்தப் பெற்றோர் வீடுகளுக்கெல்லாம் இதைப் பற்றிப் பேச, பலமுறை சென்றிருக்கிறேன். பேச முயன்றிருக்கிறேன்.

   குடிகார, அர்த்தமற்ற ஆங்கில மோகிகளுடன், மாலை நேரங்களில், தாய்மொழிக் கல்வியின் மேன்மையைப் பற்றி, கொசுக் கடிகளுக்கு மத்தியில் நீங்கள் பேசியிருந்தால் – ஆச்சரியப் படுவீர்கள் – நம் திராவிடக் குஞ்சுகள், நகரங்களிலும் சரி, கிராமங்களிலும் சரி — ஆங்கிலத்தின் தரத்தையும் உயர்த்தாமல், தமிழையும் நரகல்லில் தேய்த்து துப்புரவாக ஒழித்திருக்கும் நிலையைப் பற்றி. நான் முயற்சி செய்யாமல் இல்லை…

   ஆ) அவ்வப்போது, நான் தமிழில் பேசினாலும், குழந்தைகளுக்கு நான் பேசுவதே புரியவில்லை – தமிழ் நாட்டின் வடக்கத்திய மாவட்டங்களில் (விழுப்புரம் உட்பட) வழக்கில் இருக்கும் ‘மெட்றாஸ் பாஷை’யும் எனக்கு மிக நன்றாக வரும் – இதில் பேசினாலும் அவர்களுக்குப் பிரச்சினை. ஏனெனில் அவர்களுடைய குடும்பச் சூழல் எனும் விஷயத்திற்கு அப்பாற்பட்டு, அவர்களுடைய தமிழ் வார்த்தைகள் வங்கி மிகவும் சிறிதானது – இந்த ‘மெட்றாஸ் பாஷை’யிலும் கூட! இச்சிறிய அளவிலான வங்கியும் — தமிழ் விளம்பர வாசகங்களும், தமிழ் சினிமா வசனங்களும், தமிழ்த் திரைப்படப் பாடல்(!) வரிகளாலும் நிரம்பியது. (எனக்கு தற்காலத் திரைப்படப் பாடல்களின் ’தமிழ்’ சொல்லாடல்களை உபயோகித்து கற்றுக் கொடுப்பது என்பது இயலாது. ஆனால், இதற்கும் நான் முயற்சி செய்தேன். 12 அண்மைய படங்களின் பாடல் வரிகளை – ‘ஹிட் ஸாங்’ – வரிகளை எடுத்து அதன் மூலமாக தமிழை நுழைக்கலாம் என்று. ஆராய்ச்சி செய்தேன் – மிகுந்த வருத்தமாக இருந்தது, அந்தச் சொல்லாடல் சகதி. இதனை வைத்து ஒப்பேற்றுவது எனக்கு ஏலாது. என்னால் முடியவில்லை இந்தத் தமிழ்; ஆக, அந்த கேடுகெட்ட முட்டாள் ஆங்கிலமே பரவாயில்லை என்ற முடிவில் இருக்கிறேன்)

   இ) தமிழிலேயே கற்றுக் கொடுக்கவேண்டுமென்றால் – நல்ல, தரமான தமிழ்ப் புத்தகங்கள் கிடைப்பது அரிது. தமிழ் நாட்டுப் பாடனூல் நிறுவனப் புத்தகங்களின் ஆபாசங்களும், அவற்றின் யாப்பிலக்கணத்தை முன்னிறுத்தும் முறையும், நடைமுறை தமிழிற்கு, உரை நடைக்கு, பேசுதல்களுக்கு எதிரானவை. உலகத்தின் பல மொழிகளில், நம் நற்றமிழுக்கு மட்டுமேயுள்ள மகத்தான, மயிர் பிளக்கவைக்கும் diglossia பிரச்சினையை (செம்மொழிக்கும், உரைநடைக்கும் நடைமுறைச் சொல்லாடல்களுக்கும், உச்சரிப்புகளுக்கும் உள்ள மகாமகோ இடைவெளிகள் – உண்மையாக இது multiglossia தான்) நாம் தீர்க்க முடிந்தாலே, நாம் உருப்பட முடியும். இதற்குப் பிறகு நம்முடைய புனிதப் பசுவான monosyllabary யை மாற்றி – உச்சரிப்புகளுக்கும் எழுத்துருக்களுக்கும் ஒற்றைப் பொருத்தங்களை உருவாக்கவேண்டும் வேறு. மலட்டு மொழியையும் ’திராவிட’ர்களால்காயடிக்கப் பட்ட தமிழர் பண்பாட்டையும் வைத்துக் கொண்டு என்னதான் செய்வது, சொல்லுங்கள்… ஆனால்…

   ஈ) குழந்தைகளுக்கும் தமிழில் பேசுவது பற்றி ஒரு தாழ்மையுணர்ச்சி இருக்கிறது. வீட்டில் அற்புதமாக, மிகக் கடினமான, வெகு சிக்கலான வேலைகளைத் தொடர்ந்து, அயராமல், மெய்வருத்தம் பாராமல், சுணங்காமல் செய்து கொண்டிருக்கும் மனைவிகள் – தங்களை ‘I am ONLY a housewife’ என்று சொல்லிக் கொள்வது போலத்தான்.

   குழந்தைகளுக்கு தமிழ் பற்றிய ஒரு மதிப்பே இல்லை – உயர்வான மதிப்பு என்பதையே விடுங்கள். இம்மாதிரியானதற்கு இந்தக் கேடுகெட்ட பிலிம் காரர்களைத்தான், குப்பை டீவீக்களைத்தான் – அவைகளுடைய மறைமுகச் செய்திகளைத்தான் காரணமாகச் சொல்வேன்.

   இந்த நிலைமையில் – அவர்களுக்கு தமிழ் வார்த்தை வங்கிகளைச் சொல்லாடல்களை, கருத்தாக்கங்களை வளர்த்திக் கொள்ள ஊக்கிகள் இல்லை ( நாங்கள் எவ்வளவுதான் தமிழ் நாடகம் அது இது, விழாமேடையென்று முயன்றாலும்).

   உ) குழந்தைகளின் பண்பாட்டுச் சுட்டிகள் (cultural references) எல்லாம் தமிழ்ப் பண்பாட்டுச் சூழலின் ஒரு அசிங்கமான அங்கமான பிலிம் உலகத்தைச் சுற்றியே அமைந்து விடுகின்றன – என்கிற விஷயம் தவிர்க்கவே முடியவில்லை. ஆக, பிலிம் மூலமாக அவர்கள் கற்றுக் கொள்ளும் விஷயங்கள் தாம் அவர்களுடைய வங்கியில் சேர்கின்றன.

   ஆக…

   இன்னும் இருக்கின்றன, அவை பின்னொரு சமயம்.

   ஆனால் ஒப்புக் கொள்கிறேன் – என்னாலும் தாம் தமிழ் சொல் வளம் பெருகாமல் இருக்கிறது. என்ன செய்யலாம் சொல்லுங்கள். :-(

   உங்கள் புத்தகப் பரிந்துரைக்கு நன்றி. இந்தப் புத்தகங்களை – எங்கள் நூலகத்துக்காக ஏற்கனவே வாங்கியிருக்கிறோம். சார்ல்ஸ் லேம்ப் எழுதிய ’யுலிஸீஸின் சாகசங்கள்’ புத்தகத்தை நான் உங்கள் குழந்தைக்குப் பரிந்துரை செய்கிறேன். (ஆனால் இதுவும் வரிக்குவரி மொழிபெயர்ப்பே அல்ல)

   பின்குறிப்பு: என் புரிதல்களை மீறி நல்ல விஷயங்கள் – நெகிழ்வுகள், என் வாழ்விலும் இருக்கத்தான் செய்கின்றன. அத்தி பூத்தாற்போல சில பெற்றோர்கள், குழந்தைகள் இருக்கிறார்கள் தான். இவர்களால் தான் வண்டி ஓடுகிறது.

   Reply
   • bseshadri Says:

     
     October 16, 2013 at 11:29

     என் பின்னூட்டத்தின் நோக்கம் உங்களைத் தொந்தரவு செய்து பதில் வாங்குவதுதான்! கிடைத்துவிட்டது. நானும் இந்த தமிழ்-ஆங்கிலம் பற்றி என்ன செய்வது என்று வழி தெரியாமல் திண்டாடுகிறவன்தான். பள்ளிக்கூடத்தில் ஆசிரியராக வேலை பார்க்கவில்லையே தவிர பல பள்ளிக்கூடங்களுக்கும் போய்க்கொண்டிருக்கிறேன். உங்கள் பள்ளியிலாவது மாணவர்கள் ஆங்கிலத்தை ஒழுங்காகக் கற்றுக்கொள்ள வாய்ப்பு இருக்கிறது. நான் பார்க்கும் பல ஆங்கிலப் பள்ளிகளில் ஆங்கிலமும் கோவிந்தா, தமிழும் கோவிந்தா.

     சிங்கப்பூரில் உள்ளவர்கள், தம் தாய்மொழி எதுவாக இருந்தாலும் (சீனம்/மலாய்/தமிழ்) பள்ளியில் பயிற்றுவிக்கும் மொழி ஆங்கிலம்தான் என்று கறாராகச் சொல்லி, வேலை செய்துவருகின்றனர். அவரவர் தாய்மொழி என்பது இரண்டாம் மொழிதான். மலேசியாவில் நிலை வேறு. உயர்கல்வி மட்டும்தான் ஆங்கிலம் (அல்லது மலாய்). மலாய் மொழிக்காரர் ஒருவரால் கல்லூரியில் மலாய் மொழியில் படித்து இளநிலைப் பட்டம் பெற்றுவிட முடியும். அதற்குமேல் முதுநிலை அல்லது ஆராய்ச்சி என்றால்தான் ஆங்கிலம் தேவைப்படும் என்று நினைக்கிறேன்.

     இந்தியாவுக்குத் தேவை சிங்கப்பூரா அல்லது மலேசியாவா? சட்டம் போட்டு எதனைச் சாதிக்க முடியும்? சட்டம் இல்லாவிட்டால் மக்களின் விருப்பம் காரணமாக சிங்கப்பூர்தான் நிகழப்போகிறது என்று தெரிகிறது. பேசாமல் இதனையே சட்டமாகப் போட்டுவிட்டால் என்ன? மாறாக, ஒருவர் தன் தாய்மொழியில்தான் இளநிலை வரை கல்வி கற்கவேண்டும் என்று சட்டம் இயற்றினால் இந்தியாவில் ரத்த ஆறு ஓடும் என்று நினைக்கிறேன்.

     தரமான புத்தகங்களை உருவாக்குதல் என்பதெல்லாம் நமக்குச் சாத்தியமே. அதாவது இதனைக் கட்டாயம் செய்ய முடியும் – இன்று அரசமைப்புகளால் செய்ய முடியாவிட்டாலும்கூட. பிரச்னையே மக்கள் மனத்தில்தான். அதனை சட்டம் இயற்றிச் சரி செய்ய முடியாது. தமிழில் பேசினால் தாழ்வு மனப்பான்மை என்பதை யார் உருவாக்கியது?

     Reply
     • ramasami Says:

       
       October 16, 2013 at 18:07

       அஹோய் கேளும் பத்ரி!

       இதற்கெல்லாம் ஒரு காத்திரமாக பதில் / உரையாடல் வேண்டும் – இதில் ஈடுபடுவதற்கு மேலதிகமாக நேரம் வேண்டும். விரிவாக (பின்னர்) பதில் எழுதுகிறேன்.

       யார் காரணம், ஏன் அப்படியானது, எப்படி முடிச்சுகளை (அலெக்ஸான்டர் மாதிரியில்லாமல்) அவிழ்க்கலாம் என்பதற்கும் – என் பார்வையில், இந்தப் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கும் வழிகள் இருக்கின்றன. ஆனால் அவற்றை, ஸ்கேலபல்/பரந்துபடவைக்கும் வழிகளாக்குவது, அணுகுமுறைகளாக்குவது என்பதற்கு நம் செயல்முறைகள் கொஞ்சம் நேர்மையாக இருந்தாலே போதும். கொஞ்சம் பொறுமையும் வேண்டும்.

       … நினைவிலிருந்து எழுதுகிறேன். கொஞ்சம் தவறாகக் கூட இருக்கலாம்…

       let us, there, be up and doing
       with a heart for any fate
       still achieving, still persisting
       learn to labour and to wait

       (longfellow / psalm of life)

       ம். ஸில்வர் புல்லெட் இல்லாமலிருக்கலாம். ஆனால், ஸில்வர் லைனிங் நிச்சயம் தென்படுகிறதோ?

       கொஞ்சம் கஞ்சா புகைத்துவிட்டு, பின்னர் வருகிறேன். சரியா?

       பின்குறிப்பு: ”என் பின்னூட்டத்தின் நோக்கம் உங்களைத் தொந்தரவு செய்து பதில் வாங்குவதுதான்! கிடைத்துவிட்டது.” நான் என்னவோ சாதாரணமாகக் கேட்டால் பதில் கொடுக்காதவன் என்ற கருத்தோ? தொந்திரவும் இல்லை. ஒன்றும் இல்லை.

       எப்படிக் கேட்டாலும் கொடுக்க மாட்டேன்.
4. Ramanan Jagannathan Says:

   
   October 15, 2013 at 20:48

   Ram,

   Tank you for another delectable post. A variant of the story of minotaur ran as a series in a childrens magazine called ‘Rathnabala’. (i run the risk of revealing my age by this confession :-) but so be it). That was my first introduction to the story.

   Reading this brought back some old memories

   Thanks for the links.

   Regarding your statement on the difference between spoken and written tamil, would you be kind enough to elaborate on it when you find time?

   Reply
   • ramasami Says:

     
     October 16, 2013 at 18:13

     அய்யோ ரமணா!

     என்னைத் தொட்டிக்குள் அமிழ்த்த வேண்டாம். நான் இந்தப் பதிவை எழுதியிருக்கக் கூடாதுதான். என்னை மன்னித்தேன் என்று இரண்டு வார்த்தை சொல்வீர்களா?

     ரத்னபாலாவைக் கேள்விப்பட்டதில்லை. ஆக நீங்கள் என்னை விடவும் வயதானவரோ? ;-)

     கொஞ்சம் இதைப் படிக்கவும்:

     Diglossia as a Sociolinguistic Situation
     http://www.sas.upenn.edu/~haroldfs/messeas/diglossia/handbuk.html

     Reply
     • Ramanan Jagannathan Says:

       
       October 17, 2013 at 07:52

       ராம்,

       நன்றி.
       It is surprising that there aren’t too many references to rathnabala on the net. குட்டிக்குரங்கு கபிஷ் ( with powers to lengthen his tail to fight bad elements) நான் இந்த மாசாந்த்ரியில் தான் முதலில் படித்தேன்.

       நான் உங்களை விட மிகவும் இளையவனாகவும் இருக்கலாம் இல்லையா? why discount that possibility? :-)

       diglossia – thanks for the link. will you also explain/share a similar link to understand “monosyllabary”?

       you got ‘psalms of life’ almost right. When i checked out the poem on the web (http://allspirit.co.uk/longfellow.html#life) i came to know that i was familiar with this stanza

       Lives of great men all remind us
       We can make our lives sublime,
       And, departing, leave behind us
       Footprints on the sands of time;

       from the same poem.

       If i remember right, it is an epigraph in Sidney Sheldon’s book ‘The Sands of Time’ :-)

       Thank you.
5. Prabhu Says:

   
   October 16, 2013 at 16:06

   Brilliant post. I thoroughly enjoyed it. Opened several unknown doors. Also couldn’t control my laughter about the recursive call of kamban-jatayu-kamban.

   Reply
6. Prabhu Says:

   
   October 16, 2013 at 16:12

   Hey!!!The links for (ICARUS – or The Future of Science) and (DAEDALUS – or Science and the Future) are swapped and also don’t seem to be working.

   நன்றி. சரி செய்து விட்டேன். சுட்டிகள் நிச்சயம் வேலை செய்கின்றன.

   Reply
7. மஹாபாரதம்: மொழிபெயர்ப்புகள், மொழிமாற்றங்கள், வாசிப்பனுபவங்கள் – குறிப்புகள் | ஒத்திசைவு... Says:

   
   January 19, 2020 at 05:35

   […] […]

   Reply

மேற்கண்ட பதிவு (அல்லது பின்னூட்டங்கள்) குறித்து (விருப்பமிருந்தால்) உரையாடலாமே... Cancel reply

Enter your comment here...

Fill in your details below or click an icon to log in:

Email (required) (Address never made public)

Name (required)

Website

You are commenting using your WordPress.com account. ( Log Out /  Change )

You are commenting using your Facebook account. ( Log Out /  Change )

Cancel

Connecting to %s

Notify me of new comments via email.

Notify me of new posts via email.

Δ